carve [kɑ:v] v.

1. рэ́заць, вырэ́зваць, выраза́ць (па дрэве, косці і да т.п.); высяка́ць (з каменю)

2. рэ́заць (смажаніну) кава́лачкамі

♦

carved in stone які́ нельга змяні́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odmienić

зак.

1. змяніць, перамяніць;

2. грам. праскланяць (назоўнік); праспрагаць (дзеяслоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zluzować

зак.

1. змяніць (вартавога і да т.п.);

2. вызваліць; паслабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зме́ньваць несов.

1. (делать иным) изменя́ть, преобража́ть;

2. (заступать чьё-л. место) сменя́ть;

3. сменя́ть, переменя́ть;

1-3 см. змяні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кіраўні́цтва ср.

1. (действие) руково́дство;

2. (учреждение) упра́вление;

к. спра́вамі — управле́ние дела́ми;

3. собир. (руководители) руково́дство;

змяні́ць к. — смени́ть руково́дство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

павярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. Вярчальным рухам, варочаючыся, змяніць напрамак, становішча.

П. кругом.

П. на другі бок.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Атрымаць нечаканае развіццё.

Справа павярнулася не так, як чакалі.

|| незак. паваро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., каго-што.

Зрабіць зусім іншым, змяніць карэнным чынам, абнавіць, пераўтварыць. — Эдзік усяму нашаму гораду абрыдзеў, Надзя. — Ладна, Мікалай... Вы мне дапамажыце. Яго ўсё роўна не перародзяць. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Скроіць нанава; змяніць.

П. сукенку.

Вайна перакроіла людскія лёсы (перан.).

2. Кроячы, разрэзаць, парэзаць усё, многае.

П. увесь матэрыял.

|| незак. перакро́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. перакро́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і перакро́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дамурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Скончыць мураванне; змураваць да пэўнага месца. Дамураваць дом да акон. □ Тоня астаўся адзін пасярод гаспадарскай няўладжанасці: трэба было і скляпок дамураваць і падваліны ў хаце змяніць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Перачы́нак, пэрэчьпюк, пярчынак, парэчынок, пырычьшок, сюды ж пэрэчыныты ’напластаваць граблямі сена’ (палес., Шатал.; ЛА, 2). Да пера- і чыніць (гл.). Параўн. гродз., зах.-палес. шчыпок (* < прасл. было б *хь‑сіп‑ькь), шчэнок, шчыпка, шчэпа. нічый, шчыпок, шчыняк (ЛА, 2), а да семантыкі — польск. przyczynić ’перарабіць, змяніць форму’, рус. перечни ’пераробка зробленага’ (Даль).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)