Verséssenheit

f - апанта́насць, мо́цнае захапле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wónnetaumel

m -s захапле́нне, зачарава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ап’яне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. ап’янець.

2. перан. Захапленне, экстаз, самазабыццё. Любіць музыку да ап’янення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воодушевле́ние ср. натхне́нне, -ння ср.; запа́л, -лу м.; захапле́нне, -ння ср.; узды́м, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бу́рны, -ая, -ае.

1. Неспакойны, навальнічны, з бурамі.

Б. дзень.

Б. акіян.

2. Які бурліць, парыўны.

Бурныя рэкі.

3. Які моцна праяўляецца; хвалюючы, гарачы.

Бурнае захапленне.

4. Які імкліва праходзіць або развіваецца.

Б. рост заводаў.

|| наз. бу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

англама́нія

(ад п.-лац. Anglia = Англія + манія)

захапленне ўсім англійскім.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дылетанты́зм, ‑у, м.

Занятак, захапленне якой‑н. навукай, мастацтвам без дастатковай спецыяльнай падрыхтоўкі. // Павярхоўныя дылетанцкія адносіны да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трука́цтва, ‑а, н.

Разм.

1. Майстэрства выконваць трукі (у 1 знач.).

2. Празмернае захапленне трукамі ў мастацтве. Фармалістычнае трукацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціка́віць

1. interessíeren vt;

2. разм (выклікаць захапленне) hínreißen* vi, in Bewégung versétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

wanderlust [ˈwɒndəlʌst] n. ця́га да падаро́жжаў; захапле́нне падаро́жжамі; ахво́та да пераме́ны ме́сцаў; вандро́ўная ліхама́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)