ГАРАДКІ́,

руская нар. спартыўная гульня. Бітамі (палкі даўж. Да 1 м) неабходна выбіць з горада (пляцоўка 2 х 2 м) 5 гарадкоў (цуркі даўж. 20 см, дыяметрам 5 см), складзеных у выглядзе розных фігур (звычайна ў партыі іх 15). Біты кідаюць з пэўнай адлегласці (кон — 13 м, паўкон — 6,5 м). Перамагае спартсмен ці каманда, што затрацілі на выбіванне фігур найменшую колькасць біт. Камандныя спаборніцтвы складаюцца з 3—5 партый, у асабістым першынстве спартсмены на працягу 3 тураў выбіваюць 90 фігур (па 30 у кожным). Фіксуюцца рэкорды на выбіванне 15, 30, 45, 60, 90 фігур.

Зарадзіліся гарадкі ў 1820-я г. ў Расіі і на Украіне. Правілы распрацаваны ў 1923. На Беларусі спарт. гарадкі развіваюцца з 1924, чэмпіянаты рэспублікі з 1949, найб. актыўна з 1960-х г. Каманда Беларусі бронзавы прызёр Кубка Еўропы 1994, А.Ярашэвіч — чэмпіён Еўропы 1996. З 1993 дзейнічае Міжнар. федэрацыя гарадошнага спорту (штаб-кватэра ў Мінску).

В.Л.Працкайла.

т. 5, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wysadzić

зак.

1. высадзіць;

wysadzić na brzeg — высадзіць на бераг;

2. абсадзіць (раслінамі);

3. выставіць; высунуць;

wysadzić głowę — высунуць галаву;

4. разм. выбіць; выламаць;

wysadzić z siodła — выбіць з сядла;

wysadzić drzwi — выламаць дзверы;

5. падарваць; узарваць;

wysadzić w powietrze most — падарваць (узарваць) мост

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wywalić

зак.

1. выламаць; выбіць;

2. вываліць; зваліць;

wywalić język разм. высунуць язык;

wywalić gały — вылупіць вочы;

wywalić brzuch — выпнуць пуза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праці́ўнік м., в разн. знач. проти́вник;

~кі раззбрае́ння — проти́вники разоруже́ния;

баксёр ху́тка спра́віўся з ~кам — боксёр бы́стро справи́лся с проти́вником;

вы́біць ~ка з ако́паў — вы́бить проти́вника из око́пов;

○ на пляча́х ~ка — воен. на плеча́х проти́вника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czambuł, ~u

м. гіст.

1. атрад (у татар);

czambuł Tatarów — атрад татар;

2. уст. набег; напад;

wyciąć (potępić) w czambuł — знішчыць; выбіць дашчэнту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чек в разн. знач. квіто́к, -тка́ м., чэк, род. чэ́ка м.;

чек на де́ньги чэк на гро́шы;

вы́писать чек на това́р вы́пісаць квіто́к (чэк) на тава́р;

вы́бить чек на муку́ вы́біць квіто́к (чэк) на муку́;

приватизацио́нный чек прыватызацы́йны чэк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

klin

м. клін;

klin niskiego ciśnienia — паласа нізкага ціску;

wybić klin ~em — клін клінам выбіць; клін кліна паганяе;

zabić w głowę ~a komu — задаць клопату каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

часць, ‑і, ж.

1. Асобная самастойная вайсковая адзінка. Танкавыя часці. Пяхотныя часці. □ Вайсковая часць.. атрымлівае заданне: выбіць фашыстаў з умацаванняў. «Звязда».

2. Доля, пай, якія належаць каму‑н. [Богушу] ўжо не да твару калупацца ў зямлі, ён прадае сваю часць і едзе ў свет. Скрыган.

3. з азначэннем. Разм. Галіна якой‑н. дзейнасці; спецыяльнасць. Пайсці па слясарнай часці. □ [Дзед:] — Праўда, на сына мала было надзеі: ударожыўся ён па лясной часці. Якімовіч. // Круг, сфера чыіх‑н. абавязкаў, інтарэсаў, дзейнасці. — А ты замест таго, каб тытунём сабе галаву тлуміць, пацешыўся б во прыродай! — кінуў Наркевічу.. Севасцьянаў. — Ну, гэта па тваёй часці, — засмяяўся Наркевіч, — ты ж паэт, а не я. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stroke​1 [strəʊk] n.

1. уда́р

2. узма́х, мах; ход;

a stroke of luck уда́ча;

It was a stroke of genius. Гэта было геніяльна.

3. штрых, мазо́к, ры́са;

finishing strokes апо́шнія штрыхі́

4. бой гадзі́нніка;

on the stroke of three ро́ўна ў тры (гадзі́ны)

5. med. інсу́льт

6. sport узма́х; грабо́к;

breast stroke брас

♦

at a single/one stroke адны́м ма́хам;

not do a stroke (of work) па́льцам не паварушы́ць; нічо́га не рабі́ць;

put smb. off his stroke вы́біць каго́-н. з ры́тму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́біты

1. вы́битый, вы́шибленный;

2. перен., разг. вы́битый;

3. вы́битый;

4. вы́битый;

5. вы́битый, вы́колоченный, вы́хлестанный, вы́хлопанный;

6. вы́битый;

7. вы́битый, вы́чеканенный;

8. вы́битый;

9. вы́битый;

10. вы́битый;

11. вы́битый;

12. вы́несенный;

13. вы́вихнутый;

14. вы́битый;

1-14 см. вы́біць 1-11, 13-15

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)