Лёс1 ’доля, умовы далейшага існавання’, ’сутыкненне, збег абставін, акалічнасцей’ (ТСБМ, Гарэц., Бяльк., Касп.), ’жэрабя’ (драг., Сл. паўн.-зах.), ст.-бел. лиосъ ’лёс, жэрабя’ (XVI ст.) запазычана са ст.-польск. los, якое з с.-в.-ням. lōȝ ’лёс, доля, прызначэнне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 193; Кюнэ, Poln., 73; Чартко, Бел. лінгв. зб., 152; Слаўскі, 4, 333). Сюды ж гродз. лёсы ў выразе: лёсы на кій мераць ’рабіць выбар’ (Нар. словатв.), смарг. лёсы ’паперкі з нумарамі, якія выцягваюць пры жараб’ёўцы’ (Сцяшк. Сл.).

Лёс2 ’вузкі прамежак, лаз’ (іўеў., Сл. паўн.-зах.). Да лёз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апцыён

(ням. Option, ад лац. optio, -onis = выбар)

1) прадастаўленне кампаніямі сваім служачым права купляць акцыі па цвёрдай цане;

2) папярэдняя дамоўленасць аб заключэнні дагавору ў будучым у тэрміны, абумоўленыя бакамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

спыні́цца, спыню́ся, спы́нішся, спы́ніцца; зак.

1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.

С. на паўдарозе.

Матор спыніўся.

Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (перан.: пойдзе на любыя ўчынкі).

2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.

С. ў гасцініцы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра развіццё, ход і пад.: прыпыніцца, перарвацца.

Работы па ўкладцы труб спыніліся.

4. на кім-чым. Пра погляд, увагу, думкі і пад.: затрымацца на кім-, чым-н.

Мой позірк спыніўся на сыне.

5. на кім-чым. Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

С. на выбары маладога кандыдата.

|| незак. спыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́р, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. разбіраць — разабраць (у 1–7 знач.).

2. (звычайна з прыназоўнікамі «з» і «без»). Разм. Выбар, адбор. Лес тут быў калгасны, высякалі яго многа і без разбору. Б. Стральцоў. Я разумею: крытыкаваць .. трэба, без гэтага нельга, але крытыкуй з разборам. Хадкевіч.

3. Разгляд судовай справы. Судовы разбор. □ [Сымон:] Адбудую хату нанава, гаспадарку нанава завяду.. Вось толькі .. разбору дзела дачакацца! Купала.

•••

На (пад) шапачны разбор; на разбор шапак — пад канец справы, пад канец (прыйсці, паспець, з’явіцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жре́бий м.

1. жэ́рабя, -бя ср.;

ки́нуть жре́бий кі́нуць жэ́рабя;

доста́лось по жре́бию даста́лася па жэ́рабю;

2. (судьба, участь) перен., поэт., уст. лёс, род. лёсу м., до́ля, -лі ж.;

жре́бий бро́шен вы́бар зро́блены, рашэ́нне прыня́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wahl

f -, -en

1) вы́бар

nach ~ — на вы́бар, паво́дле вы́бару

die ~ trffen* — зрабі́ць вы́бар

j-m die ~ (frei) lssen* — прадста́віць каму́-н. пра́ва вы́бару

◊ wer die ~ hat, hat die Qual — ≅ каму́ выбіра́ць, таму́ і галаву́ лама́ць

2) часцей pl вы́бары, выбра́нне

die ~en usschreiben* — назна́чыць вы́бары

die ~en bhalten* — праве́сці вы́бары

j-n zur ~ vrschlgen* — вы́ставіць [вы́лучыць] чыю́-н. кандыдату́ру на вы́барах

zur ~ ghen* — ісці́ на вы́бары

3) гату́нак, я́касць

Wren rster [zwiter] ~ — тава́ры пе́ршага [друго́га] гату́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nietrafny

nietrafn|y

няўдалы; нятрапны;

~y strzał — нятрапны (хібны) стрэл;

~y wybór — няўдалы выбар;

~a odpowiedź — няўдалы адказ;

~a ocena — недаацэнка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

preference

[ˈprefərəns]

n.

1) перава́га f.

my preference is — я люблю́ больш, я даю́ перава́гу чаму́

2) то́е, чаму аддае́цца перава́га, вы́барm.

3) ільго́тнае мы́та, мы́тная прэфэрэ́нцыя (у міжнаро́дным га́ндлі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uslese

f -, -n

1) адбо́р, вы́бар, сартыро́ўка

2) біял. адбо́р, селе́кцыя

3) спарт. збо́рная кама́нда

4) адбо́рныя гату́нкі (віна)

5) адбо́рныя сі́лы, элі́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ці, злуч. і часц.

1. злуч. размеркавальны. Ужыв. для супастаўлення членаў сказа і сказаў, якія па сваім значэнні з’яўляюцца аднолькава магчымымі ці раўназначнымі, указваючы на выбар аднаго з іх.

Заўтра будзе дождж ці снег.

Хлопчыку гадкоў пяць ці шэсць.

2. злуч. размеркавальна-пералічальны. Аб’ядноўвае сказы і члены сказа пры пералічэнні.

Ці рана, ці позна, ці зусім не прыйдзе.

3. Уваходзіць у склад паўторнага пералічальна-размеркавальнага злучніка «ці то..., ці то».

4. злуч. далучальны. Ужыв. для далучэння членаў сказа і сказаў з заўвагамі дадатковага характару.

Рукі выціралі скарачом ці, як яго яшчэ называюць, трапкачом.

5. злуч. падпарадкавальны. Ужыв. пры даданых сказах з ускосным пытаннем.

Мы падумалі, ці не збіраецца на дождж.

6. часц. пыт. Узмацняе пытальны характар.

Ці зразумеюць яны нас?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)