вы́бар, -у, м.

1. гл. выбраць.

2. Тое, з чаго можна выбраць.

Вялікі в. тавараў.

3. Аб тым, хто выбраны, што выбрана.

Адобрыць чый-н. выбар.

◊

Без выбару — без разбору, не выбіраючы.

Чытаць усё без выбару.

На выбар — выбраць паводле меркавання.

Даць на выбар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́бар
Р. вы́бару
Д. вы́бару
В. вы́бар
Т. вы́барам
М. вы́бары

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́бар, -ру м., в разн. знач. вы́бор;

пра́ва ~ру — пра́во вы́бора;

на в. — на вы́бор;

вялі́кі в. тава́раў — большо́й вы́бор това́ров;

адо́брыць чый-не́будзь в. — одо́брить че́й-л. вы́бор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бар, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіраць — выбраць.

2. Аб тым, хто выбраны, што выбрана. Адобрыць чый-небудзь выбар.

3. Магчымасць выбраць. Багаты выбар тканін. □ Выбар ёлак быў багаты. Вочы дзяцей разбягаліся ва ўсе бакі. Бядуля.

•••

Без выбару — без разбору, не выціраючы. [Бядуля] чытаў усё цікавае, без выбару і плана. Каваленка.

(Прадаваць, аддаваць) на выбар — прадаваць, аддаваць з правам выбару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бар м

1. Wahl f -, -en; Áuswahl f;

вы́бар прафе́сіі Berúfswahl f;

папярэ́дні вы́бар Voráuswahl f;

выпадко́вы вы́бар Zúfallswahl f;

у мяне́ не было́ вы́бару ich hatte kéine Wahl;

у кра́ме вялі́кі вы́бар im Káufhaus gibt es éine gróße Áuswahl;

зрабі́ць вы́бар die Wahl tréffen*; sich entschéiden*;

даць каму-н вы́бар j-m die Wahl (über)lássen*, j-n (áus)wählen lássen*;

ця́жкі вы́бар wer die Wahl hat, hat die Qual;

на вы́бар zur Áuswahl;

2. эк Stíchprobe f -, -n;

3. камп Zúgriff m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́бар ’выдзяленне якога-небудзь прадмета ці інш. з рада падобных; магчымасць такой аперацыі’, укр. вибір, рус. выбор, польск. wybór, чэш. výběr, славац. výber, каш. vœbǒr. Утворана ад вы́браць (гл. браць) бязафіксным шляхам. Вы́бары ’абранне, галасаванне’ хутчэй за ўсё з рус. выборы ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́браць, -беру, -бераш, -бера; -беры; -браны; зак.

1. што. Адабраць, выняць.

В. смецце з зерня.

В. цытаты з класікаў.

2. каго-што. Узяць патрэбнае, аддаць перавагу каму-, чаму-н.

В. кнігу для чытання.

В. прафесію.

В. спадарожніка.

3. каго (што). Абраць галасаваннем.

В. новы склад прафкама.

4. што. Выняць, дастаць адкуль-н. усё да апошняга; зрасходаваць.

В. ваду са студні.

В. ліміты.

5. што. Сабраць ураджай бульбы, агуркоў і пад.

В. цыбулю ў агародзе.

6. што. Знайсці, вызваліць для якой-н. мэты (пра час).

В. вольную часіну.

|| незак. выбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́бар, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бор в разн. знач. вы́бар, -ру м.;

◊

на вы́бор на вы́бар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любы́, -а́я, -о́е.

Кожны, усякі (на выбар).

У л. час.

Любымі сродкамі.

Л. (наз.) з нас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факультаты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. факультатыў.

2. Неабавязковы, які даецца на выбар.

Факультатыўныя заняткі па псіхалогіі.

|| наз. факультаты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)