бронемашы́на, ‑ы, ж.

Тое, што і бронеаўтамабіль. Разведка данесла, што ў вёску.. прыбылі немцы. Рэгулярнае войска з артылерыяй і бронемашынамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны. Нерэгулярныя заняткі.

2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці. Нерэгулярнае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страле́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стральца (у 1 знач.), належыць яму. Стралецкі бунт. // Які складаецца са стральцоў. Стралецкае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

commando

[kəˈmændoʊ]

n.

спэцыя́льны аддзе́л (во́йска, мілі́цыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

conscribe

[kənˈskraɪb]

v.t.

набіра́ць, прызыва́ць у во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.

Кола адкацілася.

Хваля адкацілася ад берага (перан.).

2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.

Адкаціўся вораг за раку.

|| незак. адко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адка́т, -у, М -ка́це, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

а́рмія ж Armée f -, -n; Héer n -es, -e (войска);

дзе́ючая [дзе́йная] а́рмія Éinsatzarmee f, hándelnde Armée

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

інспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

Правяраць правільнасць чыіх‑н. дзеянняў шляхам нагляду і даваць інструктыўныя ўказанні. Інспектаваць школы. Інспектаваць войска.

[Ад лац. inspectare — аглядаць, назіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retreat​2 [rɪˈtri:t] v. адступа́ць, адыхо́дзіць; аддаля́цца; пакіда́ць;

The rebels retreated, pursued by government troops. Паўстанцы адступілі пад націскам урадавага войска.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэгуля́рны в разн. знач. регуля́рный;

~ная даста́ўка газе́т — регуля́рная доста́вка газе́т;

~ныя во́йскі — регуля́рные войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)