адга́двацца, ‑аецца; незак.

1. Угадвацца. За соснамі адгадваўся блізкі праліў, чутно было, як ліжуць гальку хвалі. Лупсякоў.

2. Зал. да адгадваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпралетарыя́т, ‑у, М ‑яце, м.

У капіталістычным грамадстве — блізкі да пралетарыяту клас наёмных рабочых, які амаль пазбаўлены ўласнасці і сродкаў вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўдзіку́н, ‑а, м.

1. Чалавек, які па свайму спосабу жыцця і духоўнаму развіццю блізкі да першабытнага чалавека.

2. перан. Малакультурны, неразвіты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nearby

[,nɪrˈbaɪ]

1.

adj.

блі́зкі, сусе́дзкі

2.

adv.

паблі́зу, непадалёку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

niedaleki

недалёкі, блізкі;

w ~ej przyszłości — у недалёкай будучыні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

недалёкі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.

Н. лес.

Недалёка (прысл.) ад горада было возера.

2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.

У недалёкім мінулым.

3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.

Н. чалавек.

|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

near

[nɪr]

1.

adv.

1) блі́зка; недалёка

Christmas is near — Каля́ды ўжо недалёка

near-allied tribes — блі́зка параднёныя плямёны

2) каля́, блізу́

near a year — блізу́ год, каля́ го́ду

2.

adj.

1) блі́зкі, блізкі́

a near friend — блі́зкі ся́бра

a near relative — блі́зкі свая́к

2) каро́ткі, про́сты

Go by the nearest route — Ідзі́ найкараце́йшай даро́гай

3) блі́зкі, падо́бны

near translation — перакла́д блі́зкі да арыгіна́лу

3.

prep.

блі́зка, каля́, паблі́зу

near the river — каля́ рэ́чкі

4.

v.

набліжа́цца

to near the land — набліжа́цца да бе́рагу

•

- near at hand

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дружба́к, ‑а, м.

Разм. Блізкі друг; сябар. Напарнікам у Віктара быў, як і летась, яго стары дружбак Анісь Шчыт, ён і прымаў змену. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціву́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Чэрвепадобны паразіт, блізкі да членістаногіх, які паразітуе звычайна ва ўнутраных органах або насавой поласці жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Стомленасць працінае ўсё цела, пот залівае спіну. Усё плыве нібыта ў тумане ці ў паўсне... С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)