anyhow [ˈenihaʊ] adv.

1. усё-такі, усё ж (такі); апрача́ таго́; у дада́так

2. як-не́будзь, абы-я́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slapdash [ˈslæpdæʃ] adv. стрымгало́ў; абы-я́к, як папа́ла; на ху́ткую руку́;

do one’s work slapdash працава́ць як папа́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кало́да¹, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ло́д, ж.

1. Кароткае тоўстае бервяно.

2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

Чатыры калоды пчол.

3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм., пагард.).

◊

Цераз пень калоду (разм., неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Únfug

m -(e)s беспара́дак, абы-што́, бязла́ддзе, вэ́рхал

~ tréiben* — учыня́ць вэ́рхал, рабі́ць абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Абуле́б ’абы, хоць’ (Янк. I) (да абы лепш?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wúrsteln

vi працава́ць [рабі́ць] абы́ з рук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

хва́таны: хоць у ла́таным, абы́ не ў ~ным посл. хоть бе́дно, да че́стно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

willy-nilly

[,wɪliˈnɪli]

adv.

1) хо́цькі -няхо́цькі, во́ляй-няво́ляй, хо́чаш-няхо́чаш

2) без пара́дку, абы-я́к

Books were piled willy-nilly — Кні́гі былі́ зва́леныя абы-я́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

валацу́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -цу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -цу́г (разм.).

1. Бяздомны чалавек, які не мае пэўнага прыстанішча і заняткаў.

2. Той, хто цягаецца абы-дзе, не працуе.

3. Той, хто празмерна заляцаецца да жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абалва́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

1. Груба, зболыпага абчасаць што-н., падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі.

А. камень.

А. бервяно.

2. Паспешліва, абы-як падстрыгчы (жарт.).

А. хлопца.

3. Абдурыць, ашукаць.

А. слухачоў.

|| незак. абалва́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абалва́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)