vórziehen
* vt
1) заве́сіць (фіранку)
2) (D) аддава́ць перава́гу (каму-н., чаму-н.)
3) падця́гваць напе́рад (войскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
восьIII часц da; déshalb;
ён хво́ры, вось чаму́ яго не віда́ць er ist krank, déshalb sieht man ihn nicht;
гэ́тага я вось і ха́цеў das wóllte ich geráde
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вывуча́ць, вы́вучыць
1. (што-н) lérnen vt; erlérnen vt;
вывуча́ць няме́цкую мо́ву Deutsch lérnen;
2. (каго-н чаму-н) léhren vt;
3. (даследаваць) fórschen vt, erfórschen vt; studíeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дані́на ж
1. (падатак) Tribút m -(e)s, -e; Zwángsabgaben pl;
2. перан der Tribút; das Schúldige (sub);
◊ адда́ць дані́ну чаму-н éiner Sáche Tribút zóllen; etwas genügend würdigen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ра́ды у знач вык froh; erfréut (чаму-н über A);
ра́ды ба́чыць вас ich fréue mich, Sie zu séhen;
ра́ды (ці) не ра́ды wohl oder übel; гл тс рад
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
surrender
[səˈrendər]
1.
n.
здава́ньне n., зда́ча, адмо́ва, састу́пка f.; капітуля́цыя f.
2.
v.t.
1) здава́ць
2) адмаўля́цца, саступа́ць
3.
v.i.
здава́цца, капітулява́ць; аддава́цца чаму́
to surrender oneself to grief — адда́цца журбе́, го́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Баўку́н ’ярмо для запрагання аднаго вала’ (КЭС, лаг.), частка ярма’ (Сцяц.). Укр. бовку́н ’ярмо для аднаго вала; вол, якога запрэглі ў адзіночку; вялікі сноп чароту’, рус. дыял. болку́н ’вупраж валоў’. Шаравольскі (Рум., 55) выводзіў укр. слова (без бел. і рус. матэрыялу) з рум. boŭ ’бык, вол’ + суф. ‑ун; так і Рудніцкі, 157. Фасмер, 1, 188 (без бел. і ўкр. матэрыялу), выводзіў з об‑ і валоку. Гэту этымалогію можна прыняць. Дзеяслоўны вакалізм быў у ступені рэдукцыі (*vъlk‑ < *vьlk‑). Такая этымалогія робіць зразумелым, чаму, напр., ва ўкр. гаворках бовку́н азначае і сноп чароту’ (*’тое, што цягнуць, нясуць, ахапка’). Гл. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 127.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кеп ’дурань, блазан’ (Гарэц., Нас. Сб., Шпіл., Янк. БП). Укр. кеп ’тс’. Бел. і ўкр. словы запазычаны з польск. kiep ’тс’, якое ўзводзіцца да прасл. формы kъpъ (Слаўскі, 2, 151). Больш верагодным здаецца тлумачэнне польск. kiep як слова балт. паходжання. Параўн. літ. kẽpis ’разява’, якое, аднак, не мае задавальняючай этымалогіі. Незразумела, чаму Лаўчутэ (Балтизмы, 113), адносячы вытворнае ад кеп > кепска да ліку балтызмаў, не выказала сваёй думкі наконт лексемы кеп. Дабрадомаў (вусна) выказаў думку аб магчымым паходжанні бел., укр. і польск. кеп, kiep ад булг. *kȁp ’ідал, балван’ (вядома, што ст.-слав. капиште ’капішча, язычніцкі храм’ таго ж паходжання).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
льстить несов.
1. (кому) ліслі́віць (перад кім); (хвалить) хвалі́ць (каго); (подлизываться) падлі́звацца (да каго);
2. (кому, чему — доставлять удовольствие) це́шыць (каго, што), дава́ць уце́ху (каму, чаму); ла́шчыць (каго, што); падаба́цца (каму, чаму);
э́то льсти́ло его́ самолю́бию гэ́та це́шыла яго́ самалю́бства (дава́ла ўце́ху яго́ самалю́бству);
ему́ льсти́ло внима́ние молодёжи яго́ це́шыла (яму́ дава́ла ўце́ху, яму́ падаба́лася) ува́га мо́ладзі;
льстить себя́ наде́ждой це́шыць сябе́ надзе́яй.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
даве́сціся, ‑вядзецца; пр. давялося; безас. зак., каму-чаму з інф.
Стаць непазбежным, здарыцца ў сувязі з якімі‑н. абставінамі. Адлегласць доўгую да перамогі Гадамі давялося вымяраць. Аўрамчык. Быў такі выпадак, калі Сцёпку прыйшлося на справе паказаць, які ён ужо быў вучоны чалавек: сакратаром давялося раз быць яму. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)