вы́тарашчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытарашчыць.

2. у знач. прым. Тое, што і вытрашчаны (у 2 знач.). Вытарашчанымі вачамі .. [Сівалоб] глядзеў на даярак і нічога не разумеў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Адбівацца, страляючы. Людвік у міг вока перабег па кладках на другі бераг, залёг і стаў адстрэльвацца, каб затрымаць ворага. Кулакоўскі.

2. Зал. да адстрэльваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчы́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адчыніць.

2. у знач. прым. Свабодны для доступу, не зачынены.

•••

Дзверы адчынены перад кім гл. дзверы.

Ламацца ў адчыненыя дзверы гл. ламацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апекава́цца, апякуюся, апякуешся, апякуецца; незак.

1. над кім-чым. Клапаціцца пра каго‑, што‑н., накіроўваць дзеянні, ахоўваць чые‑н. інтарэсы. Крушынскі апекаваўся над сваімі рабочымі. Бядуля.

2. Зал. да апекаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апраўдаць.

2. у знач. прым. Які знаходзіць апраўданне ў чым‑н. Усё гэта радавала Ганну і выклікала апраўданую гордасць за мужа. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зайгра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зайграць ​1.

2. у знач. прым. Які стаў дрэнным ад частага ўжывання. Зайграная пласцінка. // Які стаў збітым ад частага выканання. Зайграная п’еса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замглёны і заімглёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замгліць, заімгліць.

2. у знач. прым. Замглелы, затуманены. Замглёнае неба, што нізка асела над горадам, сеяла рэдкую снегавую пацяруху. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адпець.

2. у знач. прым. Непапраўны, безнадзейны ў сваіх недахопах. Зноў лынды б’е, лайдак адпеты, і не збіраецца як трэба працаваць. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́паны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падрапаць.

2. у знач. прым. У драпінах, абшарпаны. Петушонак, сагнуўшыся, прысеў над падрапаным партфелем, хуценька адшпіліў яго і палез у сярэдзіну. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаві́цца, ловіцца; незак.

1. Пападацца ў сетку, сіло, пастку і пад. (пра звяроў, рыбу і інш.). — Некалі ля гэтага лазняку вельмі ж добра лавілася рыба. Ляўданскі.

2. Зал. да лавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)