зба́лаваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад збалаваць.
2. у знач. прым. Раздураны, які прывык да таго, каб яго жаданні і капрызы выконваліся; капрызны. Збалаванае дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)