Verbum

завіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Абл. Закруціць ​¹, загарнуць у што‑н. [Фурман] завінуў грошы ў анучку, схаваў у кішэню. Гарэцкі.

зазеляні́ць, ‑зеляню, ‑зяленіш, ‑зяленіць; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць або зафарбаваць чым‑н. зялёным. Галя .. разы са два паслізнулася і зазеляніла новую сукенку. Рылько.

закляймі́ць, ‑кляймлю, ‑кляйміш, ‑кляйміць; зак., каго-што.

Тое, што і заклеймаваць. Закляйміць дваццаць пнёў лесу. □ З пагардай закляйміў Купала агіднае, паразітычнае жыццё паноў. Івашын.

вы́цалаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго-што.

Разм. Абсыпаць пацалункамі. — Старая будзе так рада!.. Колькі ўжо дзён чакае!.. Сястрычкі на шыю пачэпяцца, выцалуюць! Мележ.

дажда́ць, ‑жду, ‑жджэш, ‑жджэ; зак., каго-чаго.

Разм. Тое, што і дачакаць. Вылі жудкія годы, Яшчэ горшых даждалі, як вайны усясветнай Пракаціліся хвалі. Купала.

далупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., каго-што.

1. Аблупіць, злупіць да канца. Далупіць зайца. Далупіць печаную бульбіну.

2. Разм. Дарваць, канчаткова парваць. Далупіў вопратку.

дру́жа, клічная форма ад наз. «друг», м.

Разм. Ужываецца як сяброўскі зварот да каго‑н. — Да нас у госці прыязджай, Мой дружа дарагі! Агняцвет.

адвалачы́, ‑валаку, ‑валачэш, ‑валачэ; ‑валачом, ‑валачаце; пр. адвалок, ‑валакла, ‑валакло; зак., каго-што.

Адцягнуць, перанесці што‑н. на іншае месца, убок ад чаго‑н.

запы́рскаць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі. Кроў запырскала гімнасцёрку і штаны. Мележ.

запы́рскаць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць пырскаць.

засаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; каго.

Выклікаць пачуццё сораму, няёмкасці. Засароміць дзіця. □ Брудная будзённая адзежа, у якой ён быў адзеты, запылены твар .. засаромілі Сёмку. Гартны.