гле́бавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да глебы (у 1 знач.). Глебавыя бактэрыі. Глебавая вільгаць. // Прызначаны для вывучэння, даследавання глебы. Глебавая карта. Глебавы зонд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беспазвано́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае пазваночніка. Беспазваночныя жывёлы.
2. у знач. наз. беспазвано́чныя, ‑ых. Агульная назва ніжэйшых жывёл, якія не маюць пазваночніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беспрадме́тны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае пэўнай мэты, зместу. Аўтар не палічыўся з жыццёвай логікай фактаў, і алегорыя ў яго творы стала беспрадметнай. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бляша́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бляхі; зроблены з бляхі. Вецер ўрываўся ў бляшаны комін печкі, выдзьмухваў з яе попел, гаручыя іскры. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бруі́сты, ‑ая, ‑ае.
Які бруіцца; струменісты. Эх вы, песні, мае песні, З ніў, з дуброў цяністых, Ад сярпа, касы, сякеры, Ад крыніц бруістых! Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
буфе́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буфета. Маці прыняла са стала сваю міску і лыжку і ўсё гэта паставіла ў буфетны столік. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Вены. Венскі тэатр.
•••
Венскае крэсла — від лёгкай і моцнай мэблі з гнутага дрэва.
Венскае пітво — слабіцельны сродак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вербе́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вербены.
2. у знач. наз. вербе́навыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца вербена і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вершава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да верша, вершаскладання. Вершаваная форма. // Уласцівы паэтычнай мове. Вершаваная мова.
2. Напісаны вершамі, не празаічны. Вершаваны фельетон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артапеды́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да артапедыі. Артапедычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння якіх‑н. дэфармацый цела, для іх кампенсацыі. Артапедычная гімнастыка. Артапедычны абутак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)