шасцігра́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае шэсць граней. Некалькі пераходаў, і Вадзяй з Юрасем апынуліся на невялікай шасціграннай плошчы. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)