счаса́цца 1, счэшацца; зак.
Зняцца пры часанні. Счасалася два кілаграмы пуху.
счаса́цца 2, счэшацца; зак.
Стаць счасаным (пра верхні слой дрэва і пад.). Кара няроўна счасалася. // Стаць стаптаным (пра абцасы і пад.). Верх [чаравікаў] патрэскаўся.., а падэшва была цэлая, абцасы толькі счасаліся. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укараці́цца, ‑роціцца; зак.
1. Зрабіцца карацейшым, меншым па даўжыні, працягласці. Кажуць людзі, што калісьці хвост у зайца быў пушысцей і даўжэй, чым у лісіцы. Як ён мог укараціцца, стаць такім, што смеху варты? Дубоўка.
2. Стаць менш працяглым у часе. Дні ўкараніліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перарасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; -сці́; зак.
1. каго-што. Стаць ростам вышэйшым за каго-, што-н.
Сын перарос бацьку.
2. перан., каго (што). Стаць вышэйшым за каго-н. у разумовых, маральных адносінах, ва ўменні.
П. свайго настаўніка.
3. у што. Развіўшыся, ператварыцца ў што-н. іншае.
Гоман перарос у крык.
4. Выйсці з узросту, устаноўленага для чаго-н.
Для дзіцячага сада хлапчук перарос.
|| незак. перараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. перараста́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазванчэ́ць, ‑эе; зак.
Стаць, зрабіцца больш звонкім. Смех пазванчэў. □ Адгрымела ноччу навальніца. Птушак пазванчэлі галасы. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагарачэ́ць, ‑эе; зак.
1. Стаць, зрабіцца гарачэйшым. Пагарачэла печ.
2. безас. Зрабіцца горача. У хаце пагарачэла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасма́жыцца, ‑жыцца; зак.
Пасмажыцца даўжэй, чым трэба, залішне запячыся, стаць сухім, жорсткім. Катлеты перасмажыліся. Каўбаса перасмажылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бальшавізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) поўнасцю бальшавіцкім.
2. толькі незак. Зал. да бальшавізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манапалізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) прадметам манаполіі.
2. толькі незак. Зал. да манапалізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшпілі́цца, ‑шпіліцца; зак.
Стаць непрышпіленым; расшпіліцца. Каўнер адшпіліўся. // Выпасці з пятлі; разняцца. Гузік адшпіліўся. Кнопка адшпілілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звастры́цца, звострыцца; зак.
Стаць вельмі тонкім, вузкім ад шматразовага вастрэння або ад доўгага ўжывання. Нож звастрыўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)