адшпілі́цца, ‑шпіліцца; зак.

Стаць непрышпіленым; расшпіліцца. Каўнер адшпіліўся. // Выпасці з пятлі; разняцца. Гузік адшпіліўся. Кнопка адшпілілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)