4.мн. -ы, -аў. Набор слоў, якія паводле забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу; заклінанне (разм.).
Лячыць шэптамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
lisp
[lɪsp]1.
v.i., v.t.
1) шапяля́віць
2) сюсю́каць
2.
n.
шапяля́васьць f., шапяля́веньне n.
to speak with a lisp — гавары́ць шапяля́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тарато́рыць ’гаварыць вельмі хутка, скарагаворкай’ (ТСБМ), ’гаварыць хутка, гучна’ (мёрск., Нар. лекс.), ’балбатаць, гаварыць абы-што’ (Ласт., ТС), тарахто́рыць ’балбатаць, лапатаць, сакатаць’ (Скарбы); сюды і тарата́рыць, гл. Параўн. укр.дыял.тарато́рити ’балбатаць, плявузгаць’, рус.тарато́ритъ ’лапатаць’, чэш.trátořiti, славац.trátoriť ’шмат гаварыць, балбатаць’. Прасл.дыял.*tortoriti з прасл.*tortor‑, якое з’яўляецца падвоеным індаеўрапейскім коранем *tor‑ ’гучны; выразны’, магчымы варыянт *ter‑ (Анікін, ОЛА, Исследов., 1984, 284–286). З непадвоеным коранем у серб.-харв.тр̀тосити ’балбатаць не змаўкаючы’, рус.дыял.бато́рить ’балбатаць’, гл. таксама гутарыць, што да *toriti, гл. ЭССЯ, 1, 166; Атрэмбскі, Зб. Романскаму, 72; параўн. таксама славен.trtrati ’шумець, мармытаць’ < *tьr‑tьr‑ (Куркіна, Диал. структура, 86: узводзіць да *terti, гл. церці). Індаеўрапейскія адпаведнікі: літ.tarýti > tar̃ti ’вымавіць; сказаць’, грэч.τορός ’прарэзлівы’, *τορέω ’выразна абвяшчаю; прабіваю’, ст.-інд.tāṛá‑ ’гучны; праніклівы’, хец.tar‑ ’казаць; называць’ (Фасмер, 4, 86–87; Махэк₂, 636; Карскі 2-3, 87; Чарных, 2, 229; Новое в рус. этим., 230; ЕСУМ, 5, 521).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трандзі́ць (трандзе́ць, трындзі́ць, трындзе́ць) ’гаварыць абы-што, хлусіць’ (Мат. Гом.), сюды ж трандо́ліць ’гаварыць пустое’ (Сцяшк. Сл.), трандыка́ты ’прыспеўваць без слоў або пераймаючы ігру інструмента якія-небудзь прыпеўкі, танцавальныя і гульневыя мелодыі’ (Арх. Вяр.). Параўн. чэш.trandati ’выбалбатаць, разбалабоніць’. Апошняе, паводле Махэка₂ (649), утворана пры дапамозе новага суфікса ‑ndati з tratořiti ’тс’, роднаснага тарато́рыць ’сакатаць, балбатаць’ (гл.) < прасл.*tortoriti (Фасмер, 4, 86). Гл. тарандзіць; сінкопа галоснага звязана з экспрэсіўным характарам слоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Мікіля́нка, мыкылянка ’балбатлівы чалавек’ (брэсц., Нар. лекс.). Магчыма, балтызм. Параўн. літ.mỹkalas ’той, хто мычыць’, mýkelėti ’мармытаць, гаварыць як бы не хочучы і не ведаючы’.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scintilla[sɪnˈtɪlə]n.fml кро́пля; і́скра;
not a scintilla of smth. ні кро́плі чаго́-н.;
not a scintilla of truth ні кро́плі пра́ўды;
speak without a scintilla of animationгавары́ць без уся́кага натхне́ння
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Turpe est aliud loqui, aliud sentire
Ганебна адно гаварыць, а другое думаць.
Недостойно одно говорить, а другое думать.
бел. Чорную душу і залаты язык не схавае. У воды з мілым тварам, а за воды крутым варам.
рус. Не годится в неправде язык шевелить, чтобы в очи хва лить, а за очи хулить.
фр. Un homme à l’âme double (Человек с двойной душой). Un homme à double face (Двуличный человек). Il pleure d’un œil et rit de l’autre (Одним глазом плачет, другим смеётся).
англ. Practice what you preach (Делай то, что проповедуешь).