шмато́к, ‑тка, м.
1. Абрэзак, абрывак (скуры, тканіны і пад.). Да прыходу Тараса.. [Зося і Маша] нешта кроілі, і на канапе былі раскіданы зялёныя і чырвоныя, адмыслова выкраеныя шматкі. Шамякін. Ляжаў.. [Заранік] у невялікім пакойчыку на ложку, распрануты і накрыты коўдрай, пашытай з рознакаляровых шматкоў. Хадкевіч. // толькі мн. (шматкі́, ‑оў). Лахманы; кавалкі, кускі чаго‑н. Замест кажуха з плеч у Зіны звісалі нейкія рваныя шматкі — так яго пасеклі кулямі і асколкамі. Карпюк. Косцік накінуўся з кулакамі на брата, парваў малюнак на шматкі і пачаў таптаць яго нагамі. С. Александровіч.
2. Жмут чаго‑н. Ля лазовага карча ваўкі, напэўна, схапілі соннага зайчыка, бо на снягу былі відаць кропелькі крыві і валяліся шматкі поўсці. Федасеенка.
3. Асобны невялікі кавалак, камяк чаго‑н. Узяў кошык, акраец хлеба і жаўтлявы, мяккаваты шматок сала, вышчарблены братаў складанчык на шнурку. М. Стральцоў. Ля берага ад невялікіх хваль пагойдваліся шматкі наздраватай рудой пены. Гамолка. Па баках узрываюцца міны, уздымаючы клубы пылу і раскідаючы шматкі зямлі. Колас. // Пра невялікую, нязначную частку чаго‑н. Там-сям віднеў травы шматок Сярод пяскоў рудых. Астрэйка. На шэрым полі там-сям шматкі ярка-зялёнай азіміны, у лагчынах — ніцыя, без лістка вербы. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
according
[əˈkɔrdɪŋ]
adv.
1) паво́дле чаго́; зго́дна з чым
according to the law — зго́дна з зако́нам
according to this book — паво́дле гэ́тае кні́гі
2) зале́жна, як; нако́лькі; адпаве́дна да
according as we have the courage — зале́жна ад таго́, нако́лькі ў нас адва́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
avail
[əˈveɪl]
1.
v.i.
1) быць кары́сным, ва́ртасным, прыда́тным
2) дапамага́ць
3) карыста́цца
to avail oneself of — скарыста́ць з чаго́, вы́карыстаць што
2.
n.
ужы́так -ку m.; кары́сьць, дапамо́га, прыда́тнасьць f.
of avail — кары́сны, прыда́тны, зда́тны
of no avail — бескары́сны, непрыда́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
highlight
[ˈhaɪlaɪt]
1.
v.t.
1) асьвятля́ць, кіда́ць я́ркае сьвятло́ на што
2) падкрэ́сьліваць, высо́ўваць на пе́ршы плян, надава́ць вялі́кае зна́чаньне
3) рабі́ць выда́тным
2.
n.
1) сьветлавы́ эфэ́кт у жы́вапісе, фатагра́фіі
2) найбо́льш ціка́вая ці ва́жная ча́стка чаго́-н., падзе́я, сцэ́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
indulge
[ɪnˈdʌldʒ]
1.
v.t.
1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць
2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́
3)
а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)
б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)
2.
v.i.
1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям
2) дазваля́ць сабе́
He indulges in tobacco — Ён ку́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
oppose
[əˈpoʊz]
v.
1) быць супро́ць каго́-чаго́, змага́цца з кім-чым, перашкаджа́ць; супраціўля́цца каму́-чаму́
to oppose the death penalty — выступа́ць супро́ць ка́ры сьме́рці
2) супрацьста́віць (-ца) каму́-чаму́
to oppose good nature to anger — су́працьпаста́віць лаго́днасьць зло́сьці
3) быць кантра́стам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
proceed
[prəˈsi:d]
1.
v.t.
1) праця́гваць рабі́ць, ісьці́ дале́й
2) выдзяля́цца, ісьці́ (ад, з чаго́)
Heat proceeds from fire — Ад агню́ ідзе́ цяпло́
3) ру́хацца напе́рад, ру́хацца ўгару́ (у наву́цы, на стано́вішчы)
2.
n. usually proceeds
прыбы́так -ку, дахо́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
remainder
[rɪˈmeɪndər]
n.
1) рэ́шта чаго́-н.
the remainder of the afternoon — рэ́шта ча́су папаўдні́
2) рэ́шта пры адыма́ньні
if you take 2 from 9, the remainder is 7 — Калі ады́мем два ад дзевяцёх, застане́цца сем
3) нераспрада́ныя рэ́шткі накла́ду кні́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хара́ктар
(гр. charakter = адрознівальная рыса, асаблівасць)
1) сукупнасць псіхічных асаблівасцей чалавека, якія выяўляюцца ў паводзінах (напр. мяккі х.);
2) цвёрдая воля, настойлівасць у дасягненні чаго-н. (напр. чалавек з характарам);
3) уласцівасць чаго-н., якая-н. якасць (напр. артыкул крытычнага характару);
4) мастацкі вобраз, які абагульняе тыповыя рысы пэўнай групы людзей (напр. намаляваць х.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
звяно́, -а́, мн. звёны і (з ліч. 2, 3, 4) звяны́, звёнаў, н.
1. Кольца, якое з’яўляецца састаўной часткай ланцуга.
2. перан. Састаўная частка чаго-н., якога-н. цэлага.
Асноўнае з. вытворчасці.
3. Невялікая арганізацыйная ячэйка або воінскае падраздзяленне.
Піянерскае з.
Паляводчае з.
З. самалётаў.
|| прым. звеннявы́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)