слязі́на, ‑ы, ж.
Тое, што і сляза (у 1, 2 і 4 знач.). І чхаў [Антось], і пырхаў з паўгадзіны, І выціраў з вачэй слязіны. Колас. Вочы .. [бацькі] зачырванелі, і дзве слязіны застылі на шчоках. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвастану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. Аднакр. да хвастаць (у 1 знач.).
2. перан. Разм. Выказаць адкрыта непрыемную праўду ў вочы. Натура ўжо гэткая: ніколі не сцярплю, па вачах праўдай хвастану. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлы́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Бадзяцца, швэндацца ўзад і ўперад, з месца на месца без мэты, без пэўнага занятку. Хочацца бесперастанку хадзіць, шлындаць, цягацца без аніякае мэты, напрамку — так, куды вочы глядзяць. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́плакаць
1. áusweinen vt;
◊ вы́плакаць го́ра séinen Kúmmer von der Séele wéinen;
2. разм (выпрасіць) mit Tränen erbétteln [erfléhen];
вы́плакаць усе́ во́чы sich (D) die Áugen áusweinen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
раса́III ж метэар, тс перан Tau m -es;
мо́кры ад расы táufeucht;
◊ паку́ль со́нца ўзы́дзе, рас во́чы вы́есць ≅ indéssen das Gras wächst, verhúngert der Gaul
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
witness2 [ˈwɪtnəs] v.
1. быць све́дкам, ба́чыць на свае́ во́чы;
witness the accident быць све́дкам ава́рыі
2. law завяра́ць (дакумент, подпіс)
3. law (to) быць до́казам, све́дчыць;
witness to the truth of statement све́дчыць аб пра́вільнасці зая́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
runny [ˈrʌni] adj.
1. цяку́чы, ва́дкі;
a runny paste ва́дкая па́ста;
The butter got runny in the sun. Масла растапілася на сонцы.
2. мо́кры (пра нос, вочы і да т.п.);
I have a runny nose. У мяне насмарк.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sparkle2 [ˈspɑ:kl] v. (with)
1. зіхаце́ць, іскры́цца, ззяць;
Her eyes sparkled with joy. Яе вочы свяціліся радасцю.
2. шыпе́ць, пе́ніцца, бу́лькаць (пра віно)
3. быць ажы́ўленым; вызнача́цца;
She always sparkles at parties. Яна заўжды вылучаецца на вечарынах.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
за́сціць, зашчу, засціш, засціць; незак., каго-што.
Разм. Засланяць, затуляць сабой. [Бярозы] засцяць густым галлём, засланяюць неба над вуліцай і над Сузонавым дваром. Галавач. [Дождж] сеяўся як праз сіта і вільготнай імглой аасціў дрэвы, засціў нізкае восеньскае неба. Лынькоў. // перан. Засланяць, ставіць на задні план. Хай адгэтуль далёка Да жаданага шчасця, Вобраз твой яснавокі Мне пакуты не засцяць. Вітка. Як сустрэцца, дзяўчо, нам пашчасціла? Чым і як ты наўкола ўсё засціла? Дзяргай.
•••
Засціць вочы — перашкаджаць добра бачыць. Каршукоў задыхаўся. Буйныя гарачыя слёзы засцілі вочы. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ву́шмала, ву́шмъла ’пра чалавека (звычайна пра хлопчыка) з насунутай на вочы шапкай’ (мядз., міёр., Малько, вусн. паведамл., З нар. сл.), ву́шмалы ’вушы’ («дам па вушмалах», КСП). Падабенства да літ. ãšmalas ’рукавіца з футра’, нягледзячы на семантычную аддаленасць, прымушае бачыць тут запазычанне, аднак сувязь з ву́ха, ву́шы не выклікае сумнення; экспрэсіўным характарам слова, відаць, тлумачыцца рэдкая суфіксацыя (інфікс ‑ма‑, як у таўсма́ты < тоўсты, параўн. вушлаты).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)