мно́га прысл. viel;

мно́га раз víele Mále, víelmals;

ве́льмі мно́га sehr viel;

мно́га тысяч víele Táusende, Táusende und Ábertausende;

◊

ні мно́га ні ма́ла nicht mehr und nicht wéniger;

хто мно́га жада́е, нічо́га не ма́е wer viel wünscht, dem fehlt viel;

дзе ня́нек мно́га, там дзіця́ бязно́га ́≅ víele Köche verdérben den Brei

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

manch

pron indef не́йкі, пэўны; сёй-той; pl шмат хто з

~e ságen — некато́рыя [мно́гія] ка́жуць

~er júnger Mann — не адзі́н малады́ чалаве́к

in ~em hat er Recht — у мно́гім ён ма́е ра́цыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

begéhren

vt/vi (nach D) жада́ць, пра́гнуць (чаго-н.); патрабава́ць, дамага́цца (чаго-н.)

sehr begéhrt sein — карыста́цца вялі́кім по́пытам [по́спехам]

er hat álles, was das Herz begéhrt — ён ма́е ўсё, чаго́ душа́ жада́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sítte

f -, -n звы́чай; pl но́равы

ándre Länder, ándre ~n — ко́жны край ма́е свой звы́чай; старажы́тныя звы́чаі

~n und Gebräuche — звы́чаі і но́равы

so ist es bei uns ~ — так у нас заве́дзена [прыня́та]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вучэ́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вучобы, з’яўляецца вучобай. Вучэбныя заняткі. Вучэбны працэс. // Прызначаны для правядзення вучобы, заняткаў. Вучэбны корпус. Вучэбны фільм. Вучэбны самалёт.

2. Які мае на мэце падрыхтоўку; трэніровачны. Вучэбны полк, збор. Вучэбная стральба.

3. Звязаны з арганізацыяй працэсу навучання, навучальны. Вучэбныя планы, праграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадэ́цкі ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадэта ​1.

•••

Кадэцкі корпус гл. корпус.

кадэ́цкі ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадэта ​2. Кадэцкі лібералізм. □ Ход выбараў паказваў, што верх бярэ ў іх так званая канстытуцыйна-дэмакратычная або кадэцкая партыя, памяркоўна-апазіцыйная партыя памешчыкаў і ліберальнай буржуазіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гуку (у 2 знач.). Светлавыя і гукавыя з’явы.

2. Які перадае, узнаўляе або запісвае гукі. Гукавы апарат.

3. Які складаецца з гукаў. Гукавая сігналізацыя.

4. Які мае адносіны да гука (у 4 знач.). Гукавы склад слова.

•••

Гукавое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блатны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да свету злачынцаў. А калі ехалі [шафёр і лейтэнант] праз суткі назад, усю дарогу [шафёр] расказваў блатныя гісторыі. Мехаў.

2. у знач. наз. блатны́, ‑ога, м. Беспрытульны, які не мае пэўнага грамадска карыснага занятку, а жыве дробным крадзяжом; блатняк. Апанас Кныш звязаўся з шайкай блатных. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ртачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карты, карт (у 2 знач.). Картачная гульня. // Звязаны з гульнёй у карты. Картачны доўг. // Прызначаны для гульні ў карты. Картачны стол.

2. Які мае адносіны да карткі (у 1, 4 знач.). Картачны каталог.

•••

Картачная сістэма гл. сістэма.

Картачны домік гл. домік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пушны́ ​1, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае каштоўнае футра. Пушны звер.

2. Які мае адносіны да пушніны. Пушны промысел. Пушны сезон.

пушны́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Уст. З прымессю мякіны. З торбы мы вытраслі на траву дзесяць сырых бульбін, два акрайцы пушнога хлеба, які ад дотыку рассыпаўся ў руках. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)