мы́слимый

1. (представляемый в мыслях) мы́сленны;

2. (возможный) магчы́мы, мажлі́вы;

мы́слимое ли э́то де́ло? хі́ба гэ́та магчы́мая рэч?;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бу́дто

1. союз бы́ццам; (словно) ні́бы, нібы́та; (как будто) як бы́ццам, ні́бы;

2. частица (разве) хі́ба; (неужели) няўжо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Но́ды, но́гды ’іншы раз, днями’ (Сл. ПЗБ, Грыг.), ’часамі, выпадкам’ (Сл. Брэс., Бяльк.; мсцісл., З нар. сл.), ’калі’ і ’хіба’: Ноды ён прыйдзе? (Касп.). З прасл. *onъdy або *ono gъdy, гл. анагды́сь (ESSJ SG, 2, 526, 534).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таўжэ́ш ’няўжо, хіба’ (Скарбы), таўжэ́ш ’вядома, канечне’ (шчуч., З нар. сл.). З *та‑ўжэ‑ж, параўн. та ўжэ(ж) ’няўжо ж, ды ўжо’ (Сцяшк. Сл.), гл. та, ужо, ж(а); адрозненні ў семантыцы звязаны з інтанацыйным суправаджэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

disfigurement

[dɪsˈfɪgjərmənt]

n.

1) псава́ньне n.; збры́джваньне, зга́джваньне n.

2) зьняве́чаньне n. (тва́ру)

3) хі́ба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

imperfection

[,ɪmpərˈfekʃən]

n.

1) недаскана́ласьць f.

2) хі́ба, зага́на f.; недахо́п -у m.; дэфэ́кт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gafa

gaf|a

ж. прамашка, промах; хіба;

popełnić ~ę — схібіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ара́ла, ‑а, н.

Уст. паэт. Прылада для ворыва, саха. Хіба тут цесна? свету мала? Няма работы для арала ці для сярпа, або для коскі? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца суровым, больш суровым. — Ды ўжо ж, — праз хвіліну суровее дзядзька. — Хіба ў аднаго ў цябе не вярнуўся?.. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застуката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Пачаць стукатаць. // Прастукатаць. У нас, у лесе, цішыня.. Хіба што дзяцел па сухадрэвіне застукоча, дык мы з такім лёскатам звыкліся. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)