трохако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае тры акны. Трохаконная хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

forlorn [fəˈlɔ:n] adj.

1. пакі́нуты ў адзіно́це; няшча́сны;

forlorn hope безнадзе́йная спра́ва

2. пакі́нуты, занядба́ны;

a forlorn old house пакі́нутая/занядба́ная ха́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chata

ж.

1. хата;

2. разм. кватэра; жыллё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыгано́ў, ‑ова.

Разм. Які належыць цыгану. Цыганоў конь. Цыганова хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругля́к, -а́ і -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. -а́. Тоўстае кароткае палена акруглай формы.

Адрэзаць пару круглякоў ад бервяна.

2. -у́, зб. Нячэсанае круглае бярвенне як будаўнічы матэрыял (разм.).

Хата з тоўстага кругляку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ку́рань ’хата’ (Мат. Гом.). Гл. курэнь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жыллё, -я́, н.

1. Месца, дзе жывуць людзі; населенае месца.

Недалёка ад жылля.

2. Памяшканне (дом, хата, пакой і інш.), у якім хто-н. жыве.

Атрымаць ж.

Будаваць ж.

|| прым. жыллёвы, -ая, -ае.

Жыллёвыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́ддаль.

1. прысл. На некаторай адлегласці.

Хата стаяла в.

2. прыназ. з Р. Ужыв. пры абазначэнні прадмета, пункта і пад., у адносінах да якога вызначаецца месца знаходжання, становішча каго-, чаго-н.

В. дарогі стаяла вёска.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заня́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., зо́ймецца; зак.

Пачаць гарэць, разгарацца; наступіць, пачацца (пра раніцу, зару).

Гэта хата занялася ад суседняй.

Пажар заняўся з канца вёскі.

Занялося на раніцу.

Заняўся золак.

|| незак. займа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)