1. (уваходзіць у склад) gehören vi (да чаго-н. zu D);
2.матэм. sich verhálten*;
А адно́сіцца да Б A verhält sich zu B
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АМІЛО́ЗА,
лінейны поліцукрыд, малекулы якога пабудаваны з астаткаў глюкозы. Уваходзіць у састаў крухмалу; у адрозненне ад другога кампанента крухмалу — амілапекціну ў водным асяроддзі афарбоўваецца ёдам у сіні колер.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
што́парм.
1. (длябутэлек) Kórk(en)zieher m -s, -;
2.ав. Spirálflug m -(e)s, -flüge, Trúdeln n -s;
увахо́дзіць у што́пар ins Trúdeln geráten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
assoziíeren
1.
vt злуча́ць, ядна́ць
2.
(sich)
(mitD) увахо́дзіць у кампа́нію [тавары́ства] (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Лы́скаць ’смяяцца’ (раг., Мат. Гом.), ’біць’, ’піць’, ’трэскаць’, ’кідаць позірк’ (Юрч., ТС). Уваходзіць у групу лексем з коранем *luzg‑/lyzg‑/lusk‑/lysk‑ (гл. Куркіна, Этимология–72, 68–73). Да луза́ць (гл.). Слаўскі (5, 421–422) адносіць польск.łyskać ’блішчаць, зіхацець’, славац.liskac śe, укр.лискати, серб.-харв.ли̏скати ’тс’, славен.lískati ’паліраваць’, lískati se ’блішчаць’ да прасл.lyskati, якое з’яўляецца ітэратывам да lъskati, lъsknǫti, lъščati. Гл. лы́зіцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
увахо́д, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.
1.‑у. Дзеяннепаводледзеясл.уваходзіць — увайсці (у 1 знач.).
2.‑а. Месца, праз якое ўваходзяць куды‑н. Ля падножжа гары ззяў уваход у пячору.Шыцік.Кожная палата мела свой уваход і выхад.Якімовіч.На шпітальным двары было цёмна, гарэла некалькі ліхтароў толькі над уваходам у будынак.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бёмітбёмі́т
(ад ням. I. Böhm = прозвішча ням. мінералога)
мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, монагідрат алюмінію, бясколерны або белы са шкляным бляскам; уваходзіць у склад баксітаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бор1
(н.-лац. borum, ад с.-лац. borax = салетра)
хімічны элемент, шаравата-чорнае рэчыва, якое ў крышталічным і аморфным станах уваходзіць у склад некаторых мінералаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
урацы́л
(ад гр. uron = мача + лац. acetum = воцат)
арганічнае злучэнне, якое ў нязначнай колькасці змяшчаецца ў жывёльных і раслінных тканках, уваходзіць у склад жыццёва важных злучэнняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БО́МУ
(Bomu),
нафтавае радовішча ў Нігерыі. Уваходзіць у Гвінейскага заліва нафтагазаносны басейн. Адкрыта ў 1958. Пачатковыя запасы нафты каля 75 млн.т. Паклады на глыб. 2—2,2 км. Нафтаправод у порт Боні.