Verbum

лізі́н, ‑у, м.

Адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у састаў амаль усіх бялкоў, пераважна жывёльных.

[Грэч. lysis — растварэнне.]

меты́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метылу; у састаў якога ўваходзіць метыл. Метылавы спірт.

сінтаміцы́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінтаміцыну, у састаў якога ўваходзіць сінтаміцын. Сінтаміцынавая эмульсія.

у́нтэр-афіцэ́рства, ‑а, н.

1. зб. Унтэрафіцэры, унтэр-афіцэрскі састаў.

2. Разм. Унтэр-афіцэрскае званне.

бальнеало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хімічны састаў і лячэбнае ўздзеянне мінеральных вод і гразёй.

[Ад лац. balneum — лазня і грэч. logos — вучэнне.]

ко́лькасны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да колькасці, абазначае колькасць. Колькасныя змены. Колькасны састаў. Колькасныя лічэбнікі.

паліме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Спец. Састаў, якім пакрываюць вырабы з дрэва і гіпсу перад залачэннем.

[Фр. poliment.]

супрацьгні́ласны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з гніласнымі бактэрыямі, які не дае гнісці. Супрацьгніласны састаў.

вуглякі́слы, ‑ая, ‑ае.

У састаў якога ўваходзіць вугальная кіслата. Вуглякіслыя злучэнні. Вуглякіслая вапна.

•••

Вуглякіслы газ гл. газ.