Ру́дзік ’рыжык’ (узд., Нар. словатв.). Ад руды як рыжык ад рыжы, палявік ад палявы (грыб) і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прырыхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што і чаго.
Разм. Загадзя падрыхтаваць. Рыжы яго гаспадар прырыхтаваў ужо яму лапці, анучы, двое штаноў.Чорны.Букрэй выбраў месца ў глухім кутку двара каля нейкай будыніны, прырыхтаваў на ўсякі выпадак наган.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кучара́віцца, ‑віцца; незак.
Віцца, закручвацца ў кучары (пра валасы). Валасы кучаравіліся з-пад шапкі.Чорны./ Пра пышную зялёную расліннасць. На балоце там і тут кучаравіліся кусты лазы.Мележ./ Пра дым, туман, хмары. Над .. высачэзнымі вежамі-трубамі кучаравіцца рыжы дым.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chestnut[ˈtʃesnʌt]n.
1. кашта́н (плод)
2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н
3. кашта́навы ко́лер
4.infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь
5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рыжо́та ’рыжавалосы’ (Сл. ПЗБ). Ад ры́жы (гл.) з дапамогай суф. ‑ота, як брыдо́та, дурно́та, басо́та, мяко́та (Сцяцко, Афікс. наз., 120–121).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ры́жыца ’асака’ (хойн.). Ад ры́жы (гл.) па колеры расліны або ад рэз́аць (гл.), параўн. рэская трава ’асака’. Параўн. таксама рэ́знік1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
здзе́рці, здзяру, здзярэш, здзярэ; здзяром, здзераце; пр. здзёр, здзерла і здзёрла; зак., што.
Тое, што і садраць. [Трахім] здзёр з паленцаў белыя скруткі бяросты і падпаліў дровы.Савіцкі.— Гэты рыжы д’ябал .. здзёр з мяне за фурманку шалёную суму.Шамякін.Эх, свавольнік палявы [вецер], Здзёр панаму з галавы!Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рысо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
1.Памянш.да рысора.
2.Разм. Каляска на высокіх рысорах. Увечары, калі .. [Міхась] блукаў на дварэ і чакаў брата, каб разам вячэраць, да іх хаты рыжы конь падкаціў добрую рысорку, на якой сядзелі Пятрусь і незнаёмы мужчына.Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жа́ры ’цёмна-чырвоны; жоўта-карычневы; рыжы’ (глуск., Янк. II; Сл. паўн.-зах.). Аб масці каня ’краснаваты, руды конь’ (з паясненняў у Сл. паўн.-зах.). Укр.бук.жарий ’рыжы, вогненна-чырвоны’, славен.žȃr ’вогненна-чырвоны’. Параўн. рус.уладз., вяц.жар ’чырвоны колер’, кур.жаровый ’чырвоны, аранжавы’, серб.-харв.жа̑р ’чырвань, румянец’. Відаць, прасл. адгалінаванне імені žarъ у значэнні прыметніка ў выніку канверсіі паводле колеру тленнага вуголля, абазначанага тым жа іменем у функцыі назоўніка. Гл. жар, жар-птушка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
foxy
[ˈfɑ:ksɪ]
adj.
1) хі́тры, як лісі́ца
2) падмо́клы (папе́ра), пабле́клы, запля́млены
3) ры́жы
4) скі́слы (пі́ва, віно́)
5) му́скусны (пах)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)