footing [ˈfʊtɪŋ] n.

1. апо́ра, пункт апо́ры;

lose one’s footing спатыкну́цца, паслізну́цца

2. асно́ва;

on a legal/scientific footing на зако́ннай/навуко́вай асно́ве

3. узаемаадно́сіны;

be on an equal footing (with) быць на адно́лькавых права́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыскрыміна́цыя

(лац. discriminatio = адрозненне)

абмежаванне ў правах, пазбаўленне раўнапраўнага становішча якой-н. дзяржавы або групы насельніцтва (напр. эканамічная д., расавая д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

стесне́ние ср.

1. (действие) абмежава́нне, -ння ср.; см. стесни́ть​ 2;

незако́нное стесне́ние кого́-л. в права́х незако́ннае абмежава́нне каго́-не́будзь у права́х;

2. (затруднительность дыхания) ця́жкасць, -ці ж.;

стесне́ние в груди́ ця́жкасць у грудзя́х;

3. (нерешительность) сарамлі́васць, -ці ж., баязлі́васць, -ці ж.; со́рам, -му м.;

◊

без вся́кого стесне́ния без уся́кага со́раму;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tenancy [ˈtenənsi] n.

1. вало́данне, улада́нне (нерухомай маёмасцю);

a tenancy in common суме́снае вало́данне

2. вало́данне на права́х арэ́нды;

the tenancy of land вало́данне зямлёю;

hold a life tenancy of smth. мець пажыццёвае пра́ва вало́дання чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыскрыміна́цыя

(лац. discriminatio = адрозненне)

1) абмежаванне ў правах, пазбаўленне раўнапраўнага становішча якой-н. дзяржавы або групы насельніцтва (напр. расавая д.);

2) мед. здольнасць асобна ўспрымаць два аднолькавыя раздражненні, якія ўздзейнічаюць адначасова ў размешчаных блізка пунктах скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

assert [əˈsɜ:t] v.

1. сцвярджа́ць, упэ́ўніваць, запэ́ўніваць;

He continued to assert that he was innocent. Ён настойліва сцвярджаў, што не вінаваты.

2. адсто́йваць (правы, пункт гледжання); насто́йваць (на сваіх правах);

assert one’s independence адсто́йваць сваю́ самасто́йнасць/незале́жнасць;

assert oneself самасцвярджа́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сегрэга́цыя

(лац. segregatio = аддзяленне)

адна з форм расавай дыскрымінацыі, звязаная з абмежаваннем у правах па матывах расавай ці нацыянальнай прыналежнасці, напр. з прымусовым адасабленнем неграў ад белых.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ураўнава́ць gléichmachen аддз vt, áusgleichen* vt, egalisíeren vt; gléichstellen аддз vt (з чым-н D), auf die gléiche Stúfe stéllen;

ураўнава́ць у права́х каго-н з кім-н j-m die gléichen Réchte éinräumen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зацве́рдзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Прызнаць афіцыйна ўстаноўленым, прынятым. Зацвердзіць пяцігадовы план. Зацвердзіць праект. Зацвердзіць парадак дня сходу. // Аформіць юрыдычна, у законным парадку. Войт патрабаваў вярнуць стары магістрат да кіравання горадам. Гэты прысуд зацвердзіў кароль. Шынклер.

2. каго. Афіцыйна прызначыць каго‑н. куды‑н. або кім‑н. Зацвердзіць на пасаду дырэктара. Зацвердзіць загадчыкам фермы. // Юрыдычна пацвердзіць законнасць чыіх‑н. правоў, абавязкаў і пад. Зацвердзіць дзяцей у правах спадчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́цька, -і, мн. ба́цькі, -аў, м.

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата.

Родны б.

2. Ветлівы зварот да старога чалавека.

3. Самец у адносінах да свайго патомства.

4. чаго. Заснавальнік, родапачынальнік чаго-н. (кніжн.).

Б. авіяцыі.

◊

Выліты бацька, копія бацька (разм.) — пра дзіця, з твару вельмі падобнае да бацькі.

Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).

Увесь у бацьку (разм.) — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае да бацькі.

|| прым. ба́цькаў, -кава (да 1 знач.) і ба́цькаўскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)