okrywać

незак. пакрываць, прыкрываць;

okrywać kogo hańbą (sławą) — пакрываць каго ганьбай (славай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

варані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; незак., што.

Пакрываць паверхню металічных прадметаў (са сталі, чыгуну) тонкім слоем вокіслу чорнага, цёмна-сіняга або карычневага колеру, каб засцерагчы ад іржы; чарніць.

В. сталь.

|| наз. варане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаць дробнымі кроплямі (пра дождж).

Стаў к. дождж.

2. Пакрываць крапам што-н.

К. чарнілам на паперу.

|| наз. кра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нікелірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) тонкім слоем нікелю паверхню металічных вырабаў. Нікеліраваць дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bronze​3 [brɒnz] v.

1. пакрыва́ць бро́нзаю

2. пакрыва́цца зага́рам; загара́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

compensate [ˈkɒmpenseɪt] v.

1. пакрыва́ць (страты), апло́чваць, вярта́ць, кампенсава́ць

2. узнагаро́джваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

recoup [rɪˈku:p] v. кампенсава́ць, пакрыва́ць стра́ты;

recoup one’s losses вярта́ць стра́чанае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампенсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аплаціць (аплачваць), пакрыць (пакрываць) выдаткі, страты, чужую працу і інш.

К. страты.

К. згублены час.

2. Ураўнаважыць (ураўнаважваць), замяніць (замяняць) чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., каго-што.

Пакрываць, насыпаць пудрай. Пудрыць твар. // Пасыпаць якім‑н. парашком паверхню чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрыхава́ць, штрыхую, штрыхуеш, штрыхуе; незак., што.

Наносіць штрыхі (на чарцёж, малюнак, план, схему і пад.); пакрываць штрыхамі. Штрыхаваць карту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)