клу́начак, ‑чка, м.

Памянш. да клунак; маленькі клунак. На жалезных прутах віселі торбы, клуначкі з арыштанцкім скарбам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́чык, ‑а, м.

Памянш. да мяч; тое, што і мяч. У Віці ў руках — маленькі гумавы мячык. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́зік, ‑а, м.

Памянш. да таз ​1; маленькі таз. Фартушок надзеўшы, Люда Мые ў тазіку посуду. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кату́х м

1. (маленькі хлеў) Stall für Kléinvieh;

2. (цёмны малы пакой) élendes Loch, schléchtes Zímmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шчаня́ и шчанё, -ня́ці ср., прям., перен. щено́к м.;

◊ мале́нькі саба́чка да ве́ку ш. — посл. ма́ленькая соба́чка до ста́рости щено́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Лязкоўка ’маленькі гаршчок’ (Ян.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

toy

[tɔɪ]

1.

n.

ца́цка, заба́ўка f.

2.

adj.

1) ца́цачны, прызна́чаны для гульні́

2) ве́льмі мале́нькі

toy dog — мале́нькі ха́тні саба́чка

3.

v.i.

1) гуля́ць, ца́цкацца, забаўля́цца

2) непава́жна ста́віцца, вадзі́ць за нос

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

morsel

[ˈmɔrsəl]

n.

1) мале́нькі кава́лак, як на раз укусі́ць

2) кава́лак, фрагмэ́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Мале́шанькі, малёшанькі ’невялічкі, дробны’ (Нар. Гом.). Рус. паўн., пск. малёшенький ’тс’, ст.-рус. малешенький ’вельмі маленькі’, ’дробны (пра дождж)’, ст.-серб.-харв. ма̏лашан ’маленькі’. Утворана ад ⁺малехны < малы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)