бадзёрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., каго-што і без дап.

Надаваць сілы, энергіі, бадзёрасці; ажыўляць. З халодным ветрам урываліся частыя каплі дажджу, адганялі сон, бадзёрылі. Лынькоў. Прыемна было адчуваць, як свежае, халаднаватае ад вільгаці паветра лілося за расшпілены каўнер касавароткі, астуджвала і бадзёрыла цела. Дуброўскі. // Натхняць. [Леся:] — Стаяць над табой неадступна, Бадзёрыць і клікаць да бою, Здабыць у баі перамогу, Ці пасці, дык побач з табой! Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гука́ць, гукну́ць

1. (клікаць) rúfen* vt; ánrufen* vt;

2. (im Wald) rúfen* vt;

◊ як гукне́ш, так і адгукне́цца wie man in den Wald hinéinruft, so schallťs zurück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыча́ць

1. schréien* vi, vt;

2.:

крыча́ць на каго-н j-n ánschreien* [ánbrüllen];

3. (клікаць) nach j-m schréien*, j-n laut rúfen*;

крычма́ крыча́ць láuthals [ánhaltend] schréien*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зваць

1. разм (клікаць) rúfen* vt; herbéirufen* vt; herbéiwinken vt, heránwinken vt (кіўком);

2. (называць) nénnen* vt;

яго зваць [заву́ць] Пётра er heißt Péter;

як Вас зваць [заву́ць]? wie héißen Sie?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вала́ць ’крычаць, гарланіць; зваць, клікаць на дапамогу; зваць у суд’ (Нас., КЭС). З польск. wołać ’тс’. Версія Насовіча аб паходжанні валаць ад «рову вала» (Нас., 64) з’яўляецца народна-этымалагічнай. Перанос націску во́лаць > вала́ць тлумачыцца ўключэннем дзеяслова ў клас дзеясловаў на ‑аць: крыча́ць, вярта́ць, маха́ць і пад. (Жураўскі, SOr, 1961, 40; Булыка, Запазыч., 67; Рудніцкі, 1, 464–465; Брукнер, 630).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wzywać

незак. выклікаць; заклікаць; клікаць;

wzywać do broni — заклікаць да зброі;

wzywać do rozsądku — звяртацца да розуму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пага́нец, ‑нца, м.

Разм. лаянк.

1. Вельмі дрэнны, подлы чалавек. [Доктар:] — Колькі людзей праз гэтага паганца загінула, падумаць страшна. Грахоўскі. // Наогул пра каго‑н. непаслухмянага, надакучлівага і пад. [Жанчына:] — Колькі я цябе буду клікаць! Ну, паганец, не прыходзь дамоў! Я табе дам! Шамякін. Навёў тэадаліт — а гнус той слепіць вочы. Ну так і лезе дрэнь у нос, у рот, У вушы, за каўнер залазіць абармот. І не дасі паганцу рады. Корбан.

2. Уст. Нехрысціянін, чалавек іншай веры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вабіць, прывабліваць, надзіць, прынаджваць; клікаць, цягнуць, прыцягваць, прывязваць, гарнуць, падкупляць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

rúfen*

1. vi крыча́ць, клі́каць;

um Hílfe ~ клі́каць на дапамо́гу;

das Kind ruft nach der Mútter дзіця́ клі́ча ма́ці;

sich héiser ~ крыча́ць да хрыпаты́

2. vt

1) запраша́ць, прасі́ць;

zur Órdnung ~ закліка́ць да пара́дку

2) зваць, называ́ць;

j-m bei [mit] séinem Námen ~ зваць [называ́ць] каго́-н. па і́мені;

éinen Rédner zur Sáche ~ прасі́ць ара́тара не адхіля́цца ад тэ́мы;

den Arzt ~ (па)клі́каць урача́ [до́ктара];

j-n zur Hilfe ~ (па)клі́каць каго́-н. на дапамо́гу;

Sie kómmen wie gerúfen Вы прыйшлі́ дарэ́чы;

j-n wíeder ins Lében ~ вярну́ць каго́-н. да жыцця́;

sich (D) etw. ins Gedächtnis ~ вы́клікаць што-н. у па́мяці, успо́мніць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Брэ́дзіць ’хлусіць, узводзіць паклёп’ (Нас.), брэдня́ ’хлусня, брахня, лухта’ (Нас.), брэ́дзіць ’трызніць’, брэд трызненне’ (Сцяшк. МГ). Рус. бре́дить, бред, укр. бредня́ ’лухта, хлусня’. Этымалогія гэтай групы слоў не вельмі ясная. Параўноўваюць з дзеясловам *bresti *bredǫ ’ісці’, а таксама з с.-н.-ням. praten ’балбатаць’, ст.-англ. breodian ’крычаць, клікаць’. Гл. Фасмер, 1, 210. Ст.-бел. брэ́дня ’глупства’. Булыка (Запазыч.) лічыць паланізмам (польск. brednia). Няпэўна. Параўн. Слаўскі, 1, 41–42.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)