Háusbewohner

m -s, - жыха́р до́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апрача́ і апро́ч, прыназ. з Р.

1. За выключэннем каго-, чаго-н.

Дома ўсе, а. бацькі.

2. У дадатак да каго-, чаго-н.

У хаце, а. ложка, была і канапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падваро́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Шырокая шчыліна паміж варотамі і зямлёй.

2. Дошка, якая закрывае гэту шчыліну.

3. Праём у сцяне дома для праезду, праходу.

Забегчы ў падваротню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

как​III част. як;

как! ты опя́ть до́ма? як! ты зноў до́ма?;

она́ как закричи́т! яна́ як закрычы́ць!;

◊

а как же а як жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасядзе́ць, -сяджу́, -сядзі́ш, -сядзі́ць; -сядзі́м, -седзіце́, -сядзя́ць; -сядзі́; зак.

Сядзець (у 1—5 знач.) некаторы час.

П. на прызбе.

Птушка пасядзела на плоце.

П. дома.

П. за працай.

П. у сяброўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамасе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць сядзець дома, мала бывае на людзях.

Ён апошнія гады зрабіўся дамаседам.

|| ж. дамасе́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stay out

а) быць ня до́ма

б) перасе́дзець час гасьцява́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́гуляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Уволю нагуляцца, адпачыць.

В. за дзень дома.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі.

Выгулялася жывёла за лета.

|| незак. выгу́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страхо́вка в разн. знач. страхо́ўка, -кі ж.;

страхо́вка до́ма страхо́ўка до́ма;

получи́ть страхо́вку атрыма́ць страхо́ўку;

страхо́вка гимна́ста страхо́ўка гімна́ста;

страхо́вка от неприя́тностей страхо́ўка ад непрые́мнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)