3. Вартасцю ў тысячу рублёў або які ацэньваецца тысячамі.
4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тысячу.
Адна тысячная доля секунды.
5.у знач.наз.ты́сячная, -ай, ж. Тысячная частка чаго-н.
Адна тысячная.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пустадо́лле ’абложная зямля’ (ДАБМ, камент., 858). Да пусты́ (гл.) ’незаняты, незасеяны’ і дол ’нізіна’, або, хутчэй, да до́ля ’частка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
allotment
[əˈlɑ:tmənt]
n.
1) надзяле́ньне, разьмеркава́ньне n.
2) вы́дзеленая нале́жная ча́стка, по́рцыя, до́ля
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бо́нда У актах. Доля, участак, асабліва зямлі, які даецца за выслугу (Нас. АУ).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Quart
n -s палігр. чацвёртая до́ля, чвэрць (лі́ста)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
васьму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
Разм.уст.
1. Восьмая частка фунта (каля 50 грамаў). Васьмушка махоркі.
2. Восьмая частка, доля якога‑н. прадмета. Васьмушка друкарскага ліста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Абл. Ацяжэць. Доля ты нашая — сумнае жніва, думка пра сноп, што сцяжэе ў руках... Капае званка на сэрца, на нізу горкая песня — сляза жаўрука...Таўлай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нядо́ля ’няшчасце, няўдача’ (Нас., Яруш.), ’няўдалы чалавек’ (Гарэц., Сцяшк., Сл. ПЗБ), ’ненадзейнае, нямоцнае на трываласць што’ (Сл. ЦРБ). Да доля (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cząstka
ж.
1. частка; доля;
2.фіз. часціца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
парцэ́ла
(фр. parcelle, ад лац. particula = часцінка, невялікая доля)
невялікі зямельны ўчастак, які знаходзіцца ў прыватным карыстанні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)