huckster

[ˈhʌkstər]

1.

n.

1) вандро́ўны гандля́р

2) гандля́р дро́бязьзю

3) кары́сьлівы, несумле́нны гандля́р

2.

v.i.

займа́цца дро́бным га́ндлем; таргава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

migrant

[ˈmaɪgrənt]

1.

n.

перасяле́нец -ца, мігра́нт -а m., перасяле́нка, мігра́нтка f.; пералётная пту́шка

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) пералётны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

migratory

[ˈmaɪgrətɔri]

adj.

1) вандро́ўны

migratory laborers, workers — вандро́ўныя рабо́тнікі

2) міграцы́йны

3) Med. блука́ючы

a migratory pain — блука́ючы боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

błędny

1. памылковы; няслушны;

2. блукаючы;

nerw błędny анат. блукаючы нерв;

3. звар’яцелы;

błędny rycerz — вандроўны рыцар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скамаро́х, ‑а, м.

1. У Старажытнай Русі і ў пазнейшы час — вандроўны акцёр. Першае ўпамінанне аб скамарохах на Беларусі мы знаходзім у пропаведзях Кірылы Тураўскага (XIII стагоддзе). «Беларусь». Бацька, дзед і прадзед умелі іграць на скрыпцы і былі скамарохамі для ўсяе акругі. Гарэцкі. Адна з найбольш маляўнічых карцін спектакля паказвае выступленне вандроўных скамарохаў. Няфёд.

2. Разм. зневаж. Пра чалавека, які пацяшае другіх сваімі камедыянцкімі, штукарскімі выхадкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stroller

[ˈstroʊlər]

n.

1) шпацыра́нт -а m.

2) вандро́ўны арты́ст

3) бадзя́га -і m.

4) складны́ дзіця́чы вазо́к (сядзя́чы для гуля́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vagrant

[ˈveɪgrənt]

1.

n.

1) бадзя́га, туля́га, валацу́га -і m.

2) вандро́ўнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны, валацу́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ко́зыр ’карта той масці, якая лічыцца старшай і б’е любую карту другіх масцей’ (ТСБМ). Укр. козир, рус. козырь ’тс’, польск. kozera, kozyr, чэш. kozera, kozyř ’тс’. Найбольш верагодная версія: з тур. koz ’казырная карта’ з далейшым словаўтваральным ускладненнем. Гл. Шанскі, 2, 8, 188–189. Параўн. Локач, 97. Вандроўны тэрмін. Шляхі яго распаўсюджання ўдакладніць цяжка. Версія аб яго спрадвечнасці (Фасмер, 2, 279) зусім неверагодная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

балага́н

(перс. balahana = балкон)

1) часовы будынак з дошак, фанеры, парусіны для выступлення самадзейных артыстаў, кірмашовага гандлю;

2) старадаўні народны вандроўны тэатр;

3) перан. што-н. несур’ёзнае, штукарскае, шумнае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nomad

[ˈnoʊmæd]

1.

n.

1) вандро́ўнік, качэ́ўнік -а m.

2) падаро́жны -ага m., вандро́ўнік -а m.

2.

adj.

1) качавы́, вандро́ўны

2) падаро́жніцкі, вандро́ўніцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)