Verbum

◎ Кумарэ́ча ’мноства камароў’ (Сл. паўн зах.). Да камар (гл.). Словаўтварэнне на ‑эча (Сцяцко, Афікс. наз., 203). Гл. камарэча

◎ Кілча́к ’хвароба языка ў жывёлы’ (КЭС, лаг.). Да кілах. Аб суфіксацыі на ‑чах гл. Сцяцко, Афікс. наз., 176.

Лубя́к ’нявырабленая скура’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да луб ₁ (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 130–132).

Лугава́тка ’прадаўгаваты вузкі сухадольны луг’ (Юрч.) — адпрыметнікавае ўтварэнне з фармантам ‑атк‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 149). Да лугі.

Лу́жна ’невялікі ўчастак поля, які зарос травою’ (Выг.). Да луг ₁. Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 161).

Лягты́ка ’чалавек, лёгкі на хаду’ (КЭС, лаг.). Да лягчы́ць, лёгкі (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 76).

Лясні́ца ’поле пасярод лесу’ (слаўг., Яшк.). Да лясны < лес (гл.). Аб суфіксе ‑іца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 110.

Мазю́ка ’плаксун’, ’капрызніца, песта’ (слонім., Жыв. сл.) — да ма́заць (гл.). Аб суфіксе ‑юка гл. Сцяцко, Афікс. наз., 78.

Малюкі́ ’маляўкі рыбы’ (ТС), рус. калін. малюк ’тс’. Да малы́ (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 129.

*Махла́, мыхла́ ’ветраны чалавек’ (Юрч. 2). Да маха́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ла гл. Сцяцко, Афікс. наз., 48–49.