Салапа́ць ’гарэць (аб вялікім агні)’ (Мат. Гом.), салыпну́ць ’успыхнуць (пра пламя)’ (Сл. ПЗБ). Відаць, метафарычнае; да салыпаць, салупаць (гл.). Параўн. яшчэ вобразны выраз языкі полымя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pogasić

зак. патушыць, пагасіць;

pogasić światła (ognie) — патушыць (пагасіць) агні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сатэ́, нескл., н.

Страва пад соусам, якая гатуецца на моцным агні. Сатэ з траскі. // прым. нескл. Прыгатаваны пад соусам. Філе сатэ.

[Фр. sauté ад sauter — смажыць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты лёдам. Агні па-незвычайнаму іскрыліся за абледзянелымі шыбамі акна. Галавач. Панура абвіслі да самай зямлі абледзянелыя галінкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліскаві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бліскавіцы. Грукне стрэл — і ў яго бліскавічным агні Перамогі абрысы ты ўбачыш на міг. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрэ́ць, ‑эе; зак.

1. Даварыцца на невялікім агні; дастаткова ўпрэць. Мяса дапрэла.

2. Канчаткова сапсавацца ад вільгаці і цяпла; сапрэць. Сена дапрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмалі́ць

1. (абпальваць на агні) séngen vt; verséngen vt, ábsengen vt (свінню, птушку і г. д.);

2. (пакрыць смалою) téeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

side light

1) бакаво́е сьвятло́

2) нечака́ная інфарма́цыя

3) распазнава́льныя агні́ на су́днах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

груката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.

Разм. Ствараць грукат. Пярун грукоча, высякае, Нібыта крэсівам, агні. Ляпёшкін. // Напаўняцца шумам, грукатам. Горад грукатаў, палыхаў агнём. Дудо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феерве́рк

(ням. Feuerwerk)

1) каляровыя агні, рознакаляровыя асвятляльныя ракеты, якія запускаюць у час свят, урачыстасцей;

2) перан. імклівы паток чаго-н. (напр. ф. слоў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)