Verbum

сасу́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сасудаў, складаецца з сасудаў. Сасудзістая абалонка вока. Сасудзістыя пучкі клубня.

сатурацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сатурацыі; які прызначаны, служыць для сатурацыі. Сатурацыйны газ. Сатурацыйная станцыя.

серавадаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да серавадароду, які ўтрымлівае ў сабе серавадарод. Серавадародная крыніца. Серавадародныя вапны.

сердалі́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сердаліку. Сердалікавы промысел. // Зроблены з сердаліку, з сердалікам. Сердалікавы пярсцёнак.

сінтаксі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінтаксісу. Сінтаксічны аналіз сказа. Сінтаксічныя правілы. Сінтаксічны лад беларускай мовы.

сіпа́йскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да сіпая, які належыць, уласцівы яму. Сіпайскае войска. Сіпайскае паўстанне.

сіры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Сірыі, сірыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Сірыйскі народ. Сірыйская літаратура.

скандына́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Скандынавіі, скандынаваў, які належыць, уласцівы ім. Скандынаўскія мовы. Скандынаўскія краіны.

слава́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славакіі, славакаў, які належыць, уласцівы ім. Славацкая мова. Славацкі народ.

сляса́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі металу ручным спосабам. Слясарны інструмент. Слясарная справа. Слясарная майстэрня.