венірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад веніраваць.

2. у знач. прым. Абліцаваны цвёрдымі або каштоўнымі пародамі дрэва. Веніраваная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асма́лак, ‑лка, м.

Кавалак абвугленага дрэва, галавешка. Яловы асмалак. □ І не было тут жывога месца, Адно чорныя асмалкі абсечаных снарадамі ствалоў. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склюдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., што.

Секучы ўдоўж, знімаць паверхневы слой (з дрэва і пад.). Склюдаваць сцены. □ Тамаш узяўся склюдаваць хату. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́сак, ‑ска, м.

Спец.

1. Коса зрэзаны клін (тканіны, дрэва і пад.).

2. Каса, якая за доўгі перыяд працы зрэзалася, стала вузкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіл, ‑у, м.

Месца разрэзу пілой (дрэва, бервяна і пад.). Адзін з верхніх знойдзеных тут зрубаў датуецца па спіле 1318 г. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЁЗЭ Петэр, скульптар і гравёр па медзі 18 ст. Працаваў у кн. Радзівілаў. З яго твораў на Беларусі вядома гравіраваная пліта «Генеалагічнае дрэва роду Радзівілаў».

т. 3, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Зано́рысты ’пакручасты; дрэва, якое цяжка раскалоць’ (Сл. паўн.-зах.). Магчымыя версіі: да нораў, г. зн. дрэва «з норавам»?, да нора ’дупло’?, да *норити (гл. ныраць) ’дрэва, што было патоплена’? Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дручо́к м разм (ein kléiner) Knüppel m -s, -; Báumstütze f -, -n (падпорка дрэва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́льмавы Palm-;

па́льмавы але́й Pálmöl n -(e)s;

па́льмавае дрэ́ва Pálmholz n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

како́с м бат

1. (плод) Kókosnuss f -, -nüsse;

2. (дрэва) Kókospalme f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)