вы́варацень, ‑ратня, м.
Вывернутае з коранем дрэва. Дрэвы ляжалі плазам адно на адным, віселі на суччах, горбіліся вываратнямі, каранямі, галлём. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)