астра...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае слову «зорны», напрыклад: астрафізіка, астралогія.

[Ад грэч. astron — зорка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да базісу. Базісныя з’явы. Базісная частка калоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапа...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіт...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае слову «агітацыйны», напрыклад: агітбрыгада, агітпункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́к, ‑а, м.

Спец. Верхняя частка галоўкі калоны звычайна ў форме чатырохвугольнай пліты.

[Ад грэч. abax (abakos) — стол, лічыльная дошка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калякве́тнік, ‑а, м.

Частка кветкі (чашачка і вяночак), якая абкружае тычынкі і песцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывашы́п, ‑а, м.

Частка механізма для ператварэння вярчальнага руху ў паступальны і наадварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляжа́к, лежака, м.

1. Ніжняе апорнае ляжачае бервяно зруба.

2. Гарызантальная частка дымахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надхво́сце, ‑я, н.

Частка апярэння ў птушак, якая знаходзіцца на спіне каля хваста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсце́нак, ‑нка, м.

Уст. Мураваны выступ у сцяне для ўстойлівасці; ніжняя частка сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)