прэсвітэрыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэсвітэрыянства, прэсвітэрыян, належыць, уласцівы ім. Прэсвітэрыянскі свяшчэннік. Прэсвітэрыянская царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдавучо́ны, ‑ага, м.

Асоба, якая не мае сапраўднай вучонасці; вучоны, праца якога не з’яўляецца сапраўднай навукай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхастэні́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да псіхастэніі, да псіхастэніка; звязаны з псіхастэніяй. Псіхастэнічныя сімптомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

публіцысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да публіцыстыкі, да публіцыста. Публіцыстычны артыкул. Публіцыстычная дзейнасць. Публіцыстычная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пучко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з пучкоў; які мае выгляд пучкоў (у 1 знач.). Пучковая морква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пясца. Пясцовае футра. // Зроблены з футра пясца. Пясцовы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разгрузкі. Разгрузачныя работы. // Які служыць для разгрузкі. Разгрузачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мастацкай разьбы, прызначаны для разьбы. Разьбярныя работы. Разьбярны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раку́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракушачніку; які складаецца з ракушак. Ракушачны бераг. Ракушачны пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распілоўкі, прызначаны для распілоўкі. Распіловачны цэх. Распіловачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)