Навы́тар ’практыкаванне’ (Дуж-Душ.), навытарынный ’навучаны, звычны да справы, набіўшы руку, не навічок’, дзеепрым. залежнага стану ад дзеяслова навытырыць (Нік., Оч.). Этымалогія няпэўная; паводле Ластоўскага, бел. навытар ’навык да выканання чыннасцяў’ паходзіць ад тор ’шлях, дарога’, торыць ’праціраць дарогу’ (Ласт. 106) і, відаць, звязана з рус. поднатореть ’навучыцца, набіць руку ў якой-небудзь справе’, аднак няясным застаецца пачатак слова. Спробы звязаць з новы, параўн., напрыклад, чэш. novotář ’аматар новага, наватар’, славен. novotorija ’навіна, новыя парадкі’ і пад., ствараюць семантычныя цяжкасці. Мартынаў (вусна) выводзіць з *na‑o‑tor‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überfrágen

vt

1) правяра́ць, апы́тваць (урок)

2)

da bin ich überfrágt — разм. спыта́йце(ся) пра што-н. і́ншае [лягчэ́йшае], я не ў ку́рсе (спра́вы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábwärts

adv уні́з, до́лу

den fluss ~ — уні́з па цячэ́нні ракі́

~ géhen* — пагарша́цца, апуска́цца

es geht ábwärts mit ihm — ён старле; яго спра́вы пагарша́юцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kram

m -(e)s

1) дро́бны тава́р

2) хло́мазы́

3) разм. спра́вы, абста́віны

das passt ihm nicht in séinen ~ — гэ́та яму́ не спадаба́ецца [не да спадо́бы, не падыхо́дзіць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mísslich

1.

a

1) казытлі́вы, даліка́тны

2) ця́жкі, склада́ны, небяспе́чны

3) непрые́мны

2.

adv няпэўна, падазро́на

es steht ~ um ihn — яго́ спра́вы дрэ́нныя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

людскі́

1. (принадлежащий, свойственный человеку) челове́ческий, челове́чий;

л. род — челове́ческий род;

~кая прыро́да — челове́ческая приро́да;

2. (свойственный людям) людско́й;

~ка́я гаво́рка — людска́я молва́;

~кі́я кло́паты — людски́е забо́ты;

3. (недуховный) мирско́й; све́тский;

~кі́я спра́вы — мирски́е (све́тские) дела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагля́д м

1. (тэксту і г. д.) Dúrchsicht f -; Überprǘfung f -, -en (праверка);

2. (справы, прысуду і г. д.), Revisión [-vi-] f -, -en, Revisiónsverfahren n -s, -;

перагля́д но́рмаў Überprǘfung der Nórmen;

перагля́д ме́жаў Revisión der Grénzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уладкава́ць, уладко́ўваць

1. (наладзіць як след што-н) in Órdnung bríngen*, órdnen vt, régeln vt;

уладкава́ць свае́ спра́вы seíne Ángelegenheiten órdnen [régeln];

2. (каго-н) únterbringen* vt, versórgen vt; j-m éine Stélle verscháffen (на службу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВА́ЛАК

(Vallak) Пээт (сапр. Педаяс Пеэтэр; 23.6.1893, вол. Валцвяціс Пярнускага р-на, Эстонія — 17.3.1959),

эстонскі пісьменнік. Майстар навелы. Вучыўся жывапісу ў Тарту і Пецярбургу. Друкаваўся з 1908. Першая кніга — камедыя «Кашмары» (1924). У кнігах навел (усіх 9) «Чорны крыж» (1925), «Бунт мазгоў» (1926), «Самасуд» (1932), «Справы навыварат» (1935) і інш., рамане «Бадзяга» (1927) — паўсядзённая рэчаіснасць, жыццё і характары абяздоленых людзей тагачаснай Эстоніі, напружаны драматызм, спалучэнне элементаў фантастыкі і рэалізму.

Тв.:

Рус. пер. — Рассказы. М., 1968;

Повести и рассказы. Л., 1984.

т. 3, с. 471

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАРША́ЎСКІ ДАГАВО́Р 1768.

Заключаны паміж Расіяй і Рэччу Паспалітай 6 сак. ў Варшаве па патрабаванні рас. боку ва ўмовах заняпаду Рэчы Паспалітай. Урад Кацярыны II выкарыстаў пытанне аб раўнапраўі дысідэнтаў-некатолікаў — праваслаўных і пратэстантаў — для ўмяшання ва ўнутр. справы Польшчы. Паводле дагавору дысідэнты атрымлівалі роўныя з каталікамі правы, аднак захоўваліся асн. законы Рэчы Паспалітай (выбарнасць караля, ліберум вета і інш.). Варшаўскі дагавор садзейнічаў далейшаму аслабленню краіны і забяспечваў паліт. панаванне царызму ў Польшчы.

Вынікам Варшаўскага дагавора было стварэнне Барскай канфедэрацыі.

т. 4, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)