сачы́ць¹, сачу́, со́чыш, со́чыць; незак.
1. што, за кім-чым і з дадан. Назіраць за тым, што рухаецца (або за тым, што можа прыйсці ў рух).
С. за самалётам у небе.
С., як бусел кружыцца над ліпай.
2. за чым і з дадан. Назіраць за развіццём, ходам чаго-н., быць у курсе справы, цікавячыся ўсім, што дзе-н. адбываецца.
С. за сустрэчай на вышэйшым узроўні.
С., як ідуць справы на ўборцы каласавых.
3. за кім-чым, што, са злуч. «каб» і з дадан. Назіраць, наглядаць за кім-, чым-н. (з мэтай праверкі, аховы і пад.).
С. за ўзроўнем вады ў прыборах.
С. за парадкам у інтэрнаце.
С. за выкананнем правіл пажарнай бяспекі.
С., каб дзеці былі дагледжаны (клапаціцца).
4. за кім-чым, што. Устанавіць пастаянны нагляд за кім-, чым-н. з мэтай выкрыць, выявіць што-н., злавіць каго-н. на чым-н.
С. за работай гандлю.
5. каго-што. Падпільноўваць, асочваць.
С., дзе курыца нясецца.
6. каго-што. У мове паляўнічых: адшукваць па следзе; высочваць.
С. зайца.
|| наз. сачэ́нне, -я, н. і со́чка (да 4 знач.), -і, ДМ -чцы, ж.