Verbum

анлайнавы слоўнік

пары́вісты, ‑ая, ‑ае.

1. Нераўнамерны, няроўны, з раптоўнымі парывамі. Парывісты дождж то сек з усіх бакоў, то сціхаў. Няхай. І на прыжмураныя вейкі, Нібы дрыготкую расу, Парывістым світальным ветрам Я зоркі ўсе твае страсу. Бураўкін.

2. Рэзкі, імклівы. Якімка робіць парывісты рух, каб вырвацца з багны, але яна не адпускае яго... Курто. // Нераўнамерны, які час ад часу ўзмацняецца або слабне. Кожны з трох адчуваў парывістае дыханне другога. Білі здавалася, што сэрца яго вось-вось выскачыць з грудзей. Лынькоў.

3. Які лёгка захапляецца; няўрымслівы. І ўсё ж натура .. [Пётры Сергіевіча], заўсёды сквапная да ўражанняў, парывістая, памкнулася ўслед. Ліс. [Лёля] стаяла разгубленая, нібы прырасла да долу, і трывожна глядзела.. [Слаўку] ўслед. Чаго ён сёння нейкі не такі, як заўсёды: узрушаны, парывісты, разкаваты?.. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́каць, плачу, плачаш, плача; незак.

1. Праліваць слёзы ад болю, гора і пад. [Зося] ўвайшла ў хату з цвёрдаю думкаю.. больш ніколі не плакаць ад крыўды. Чорны. // Бедаваць, шкадаваць, тужыць. [Фрэйда:] — Дарагі брат, дарэмна ты плачаш пра маё адзіноцтва. Наш калгас цяпер адна вялікая сям’я. Бядуля.

2. перан. Усхліпваць, завываць, скуголіць (пра вецер, буру і пад.). Галінка рабіны ўсю ноч біла ў шыбу, у коміне плакаў вецер, грукала непрывязаная аканіца. Навуменка. Навальніца плача стомлена, сціхнуць, змоўкнуць галасы. Дубоўка.

3. перан. Разм. Пакрывацца кроплямі вільгаці, пацець (пра шкло). Вокны плакалі, дождж сек па шыбах з мяккім шапатлівым шумам, хмары чарнелі. Хомчанка.

•••

Асіна плача па кім гл. асіна.

Вяроўка плача па кім гл. вяроўка.

Плакаць наўзрыд — плакаць усхліпваючы, сутаргава (пераважна моцна, уголас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shine

[ʃaɪn]

v., shone or shined

1) сьвяці́ць; сьвяці́цца, блішчэ́ць, зіхаце́ць

2) вызнача́цца

Mary shines in French — Мары́я вызнача́ецца ве́дамі францу́скае мо́вы

3) ваксава́ць

to shine shoes — ваксава́ць, глянцава́ць чараві́кі

1) со́нечнае сьвятло́ n.

2) бляск -у, гля́нец-цу m.

3) паго́да f., со́нечнае надво́р’е

rain or shine — дождж ці паго́да, у ко́жным ра́зе

•

- shine up to

- take a shine to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spatter

[ˈspætər]

v.t.

1) расплю́хваць

to spatter mud — расплю́хваць гразь

2) пасячы́, зрашаці́ць

Bullets spattered the wall — Ку́лі зрашаці́лі сьцяну́

3) Figur. абкі́дваць бало́там, гра́зьзю; узво́дзіць паклёп

v.i.

расплю́хвацца

Rain spatters on the sidewalk — Дождж расплю́хваецца на тратуа́ры

1) ля́скат -у m.

a spatter of bullets — град ку́ляў

2) плю́скат -у m. (дажджу́)

3) пы́рскі; пля́мы ад пы́рскаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

heavy

[ˈhevi]

adj.

1) цяжкі́, ва́жкі

iron is heavy — Жале́за цяжко́е

2) цяжкі́, таўсты́ (свэ́тар, паліто́)

3) вялі́кі, мо́цны (дождж); бага́ты, до́бры (ураджа́й); мо́цны (пасі́лак, бу́ра, сон)

•

- a heavy countenance

- a heavy fog

- a heavy sea

- a heavy smoker

- a heavy vote

- eyes heavy with sleep

- heavy infantry

- heavy news

- heavy sky

- heavy taxes

- heavy with child

[ˈhevi]

adj.

ды́хавічны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сці́хнуць сов.

1. (перестать звучать) зати́хнуть, ути́хнуть, сти́хнуть; (о голосах, песнях и т.п. — ещё) замо́лкнуть, умо́лкнуть, смо́лкнуть;

кро́кі ~хлі — шаги́ зати́хли (сти́хли);

2. (прекратиться, ослабеть) уня́ться, переста́ть, успоко́иться, зати́хнуть, ути́хнуть;

дождж сціх — дождь уня́лся (переста́л, ути́х);

боль сціх — боль уняла́сь (успоко́илась, ути́хла);

3. (перестать шуметь, шалить) уня́ться, успоко́иться, угомони́ться; переста́ть; замолча́ть;

дзе́ці ~хлі — де́ти уняли́сь (успоко́ились, угомони́лись)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёплы

1. в разн. знач. тёплый;

~лая вада́ — тёплая вода́;

~лае надво́р’е — тёплая пого́да;

ц. дождж — тёплый дождь;

~лая во́пратка — тёплая оде́жда;

~лая кватэ́ра — тёплая кварти́ра;

~лае сло́ва — тёплое сло́во;

~лыя фа́рбы — тёплые кра́ски;

ц. прыём — тёплый приём;

2. в знач. сущ. тёплое;

апрану́цца ў ~лае — оде́ться в тёплое;

◊ ~лая кампа́нія — тёплая компа́ния;

~лае ме́сца — тёплое ме́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

úngeachtet

a непава́жлівы

prp (G) нягле́дзячы на (што-н.)

~ áller Mühe — нягле́дзячы на ўсе́ намага́нні

~ déssen — тым не менш, нягле́дзячы на гэ́та

es régnete, ~ déssen ging er in den Wald — ішо́ў дождж, нягле́дзячы на гэ́та ён пайшо́ў у лес

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zanosić się

zanosi|ć się

незак.

1. безас. na coзбірацца, рыхтавацца;

~i się na deszcz — збіраецца на дождж;

~i się na awanturę разм. пахне скандалам;

2. заходзіцца;

~ć się kaszlem — заходзіцца ад кашлю;

~ć się od łez (od płaczu) — заходзіцца ад плачу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лі́цца ’цячы струменем’, ’распаўсюджвацца, выходзіць (аб дыме), разносіцца’, ’залівацца тлушчам’, ліць ’выліваць’, ’безупынна цячы’, ’выплаўляць’, ’распаўсюджваць’, ’ісці (пра вялікі дождж)’, лаг. лі́цца, тураў. ліць вуліўкі ’несці яйкі без шкарлупы’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Касп., Шат., Яруш., Сцяшк., КЭС, ТС), літыя боты ’боты з тоўстай гумы’ (лід., Сцяшк. Сл.; Ян.), літы ’выраблены ліццём’ (ТС). Укр. лити, рус. лить, ст.-польск. lić, суч. lać, н.-луж. laś, в.-луж. leć (lije), чэш. líti, славац. liať, славен. líti (líjem), серб.-харв. ли̏ти, балг. лия ’лить’, макед. излева ’выліваць, адліваць’, ст.-слав. излити ’выліць’. Прасл. liti (lьjǫ і пазней lějǫ), роднаснымі да якога з’яўляюцца: літ. lýti, lỹja ’ісці (аб дажджы)’, líeti, лат. liêt ’ліць’, lît ’струменіць’, ст.-грэч. ἄλεισον ’посуд на віно’, лац. lītus ’востраў’, кімр. lli ’мора’, lliant ’цячэнне’, гоц. leiþu ’фруктовы сок, сідр’, алб. lisë, lysë ’ручэй’, і.-е. *lē̆i ’ліць, капаць’ (Бернекер, 709, 710; Фасмер, 2, 504; Слаўскі, 4, 248; Махэк₂, 336; Бязлай, 2, 145).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)