пераадзе́ць сов.

1. переоде́ть;

п. дзіця́ — переоде́ть ребёнка;

п. касцю́м — переоде́ть костю́м;

2. переоде́ть; переряди́ть;

п. у жано́чае адзе́нне — переоде́ть (переряди́ть) в же́нское пла́тье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Мазу́н ’пястун’ (драг., З нар. сл.), ’спешчанае дзіця’ (драг., Нар. лекс.; ТС, укр. мазу́н, мазуне́ць, мазу́нчик, мазунча́ ’пястун’, рус. мазу́н, чэш. mazánek, mazlíček, mazal, славац. maznák, серб.-харв. ма́за, ма̀зан ’тс’, балг. мазник ’ліслівец’. Да ма́заць, ма́за 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поводи́ть​I сов., в разн. знач. павадзі́ць, (долго, неоднократно) папаво́джваць, папавадзі́ць;

поводи́ть руко́й по лицу́ павадзі́ць руко́й па тва́ры;

поводи́ ребёнка павадзі́ дзіця́; см. повести́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кампрачыко́сы

(ісп. comprachicos, ад comprar = купляць + chico = дзіця)

злачынцы ў Іспаніі, Англіі і іншых краінах — 17 ст., якія выкрадалі або куплялі дзяцей, ператваралі іх у фізічных пачвар і прадавалі ў якасці блазнаў і камедыянтаў у багатыя дамы, цыркавыя балаганы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dziecko

dzieck|o

н. дзіця, дзіцяня;

dom ~a — дзіцячы дом;

od ~a — з дзяцінства; з дзіцячых гадоў;

~o z probówki — дзіця з прабіркі (зачатае штучным шляхам);

cudowne ~o — вундэркінд;

~o szczęścia — улюбёнец лёсу; шчаслівец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

страча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Тое, што і сустракаць. Спяшаюся. І ля варот страчае З усмешкаю прыветлівай яна [рыбачка]. Танк. Хочацца сёння самому пабачыць, Як беларусы страчаюць дзень новы. Прыходзька. Усмешка была адкрытая, радасная, якая бывае ў маці, што пасля доўгай разлукі страчае любімае сваё дзіця. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сысу́н, ‑а, м.

1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці. Цётка Палагея, трымаючы за заднія ногі чорнагаловага сысуна, тройчы лінула на яго вады з кубка. Ермаловіч. // Разм. жарт. Маленькае дзіця; немаўля. // Разм. іран. Малады, нявопытны ў якой‑н. справе чалавек.

2. толькі мн. (сысуны́, ‑оў). Тое, што і млекакормячыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

muffle [ˈmʌfl] v.

1. глушы́ць, прыглу́шваць (пра гукі);

muffled voices прыглу́шаныя галасы́

2. ху́таць, заху́тваць; захіна́ць;

She muffled the child up in a blanket. Яна захутала дзіця ў коўдру;

muffle oneself ху́тацца, заху́твацца; захіна́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

двухтыднёвы (што доўжыцца два тыдні) zwéiwöchig, víerzehntägig; (аб перыядычнасці выдання) zwéiwöchentlich, víerzehntäglich; Hálbmonats-; (пра дзіця і пад.) zwéi Wóchen alt;

двухтыднёвы заро́бак Zwéiwochenlohn m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брыка́цца, брыка́ць

1. (пра жывёл) (hínten) áusschlagen* vi;

2. (пра дзіця) strámpeln vi;

3. (упірацца) störrisch sein, sich auf etw. (A) verstéifen; bócken vi, bóckig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)