hear [hɪə] v. (heard)
1. чуць
2. слу́хаць;
hear from smb. атрыма́ць ліст, ве́стку ад каго́-н.;
hear of smb./smth. даве́дацца пра каго́-н./што-н.
♦
Hear! Hear! Слу́шна! Пра́вільна! (перадае згоду з чалавекам, які выступае);
hear tell (of smth.) dated or infml даве́дацца (пра што-н.) ад і́ншых людзе́й, пачу́ць (што-н. ад каго́-н.)
hear out [ˌhɪərˈaʊt] phr. v. даслу́хаць (каго-н.) да канца́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
slip2 [slɪp] v.
1. слі́згаць; слі́згацца; паслізну́цца
2. вышмы́гваць; уцяка́ць
slip away [ˌslɪpəˈweɪ] phr. v. вы́шмыгнуць; сысці́ не развіта́ўшыся
slip by [ˌslɪpˈbaɪ] phr. v. праляце́ць (пра час), пране́сціся
slip in [ˌslɪpˈɪn] phr. v. укра́сціся (пра памылку); незаўва́жна ўвайсці́
slip off [ˌslɪpˈɒf] phr. v. скіда́ць ( адзенне, абутак)
slip on [ˌslɪpˈɒn] phr. v. накі́нуць (адзежу), наспе́х апрана́ць
slip out [ˌslɪpˈaʊt] phr. v. вы́шмыгнуць; вы́рвацца;
He let the name slip out. Імя сарвалася з языка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Зы́нуць ’пабегчы (пра жывёлу)’ (Мат. Гом.). Верагодна, ад *зыкнуць ’бегаць ад укусаў насякомых’ (вядомага ў рус. гаворках у форме зыкнуть) са стратай к (параўн. цягнуць > цякуць і да т. п.). Гл. зыгаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ке́лтаць ’боўтаць, размешваць’ (Сл. паўн.-зах.). Слова балт. паходжання. Параўн. літ. už‑kélti ’прыгатаваць ежу’, pa‑kélti ’падняцца (пра цеста)’ (Арашонкава і інш. Весці АН БССР, 1971, 1, 86; Лаўчутэ, Балтизмы, 113).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Небяспе́ка ’стан пагрозы’ (Некр. і Байк., БРС, ТСБМ), у мінулым стагоддзі і ў пачатку XX ст. звычайна небеспячэнства, небязпячэнства ’тс’ (Нас., Яруш.), што сведчыць пра запазычанне з польск. niebezpieczeństwo ’тс’. Гл. бяспека.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ліжэ́ць ’меншаць, слабець (пра мароз)’ (дзярж., Нар. сл.). Утворана з прасл. Ibg- і суф. -ёй. Лексема хутчэй за ўсё запазычана ці аформлена паводле польск. ulżyć ’аблегчыць^ < lżej ’лягчэй’. Да лёгкі, ільгота (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́бух ’узрыў, вывяржэнне’ (БРС, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. ви́бух ’тс’, польск. wybuch ’тс’. Ад выбуха́ць (да бу́хаць, гл.); аднак адсутнасць рус. формы, магчыма, сведчыць пра запазычанне з польск. мовы; параўн. вы́бухнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аванга́рд. Новае запазычанне праз рускую мову з французский avant‑garde. Пра польскае пасрэдніцтва гаварыць цяжка, бо мы не сустракаем формы авангарда жаночага роду (< awangarda < awangwardja). Фасмер, 1, 58; Шанскі, 1, А, 23.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Праніка́ць ’ныць (пра сэрца)’ (навагр., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, з польск. przenikać ’пранікаць, пранізваць’. Але ні фанетычных, ні семантычных падстаў для гэтага няма. Відаць, гэта канкрэтызацыя значэння пранікаць (< нікаць, гл.) ’пранізваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пратаўчы́ ’заскварыць’ (воран., Сл. ПЗБ). Прэфіксны дэрыват ад таўчы́ з нявызначанай прыстаўкай пра-, звычайна за‑, параўн. затаўчы́ ’заправіць’; гл. яшчэ затаўка. У аснове слоў, відаць, літ. taukãi ’тлушч, сала’, параўн. тук (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)