зво́дзіцца

1. (знікаць) verschwnden* vi (s); usgehen* vi (s), lle sein [werden];

2. (пра грошы, тавары і г. д.); barten* vi (s), usarten vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pakować

незак. пакаваць, упакоўваць; укладваць; запіхваць;

pakować pieniądze w coразм. укладваць грошы ў што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapracowany

zapracowan|y

1. зароблены;

~e pieniądze — заробленыя грошы;

2. які запрацаваўся; перагружаны (завалены) працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

papierowy

papierow|y

папяровы;

pieniądze ~e — папяровыя грошы;

waga ~a спарт. найлягчэйшая вага, «вага мухі»

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brzęczeć

brzęcz|eć

незак.

1. бразгатаць;

2. гусці;

moneta ~ąca — а) наяўныя грошы;

звонкая манета

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праваява́ць сов.

1. (нек-рое время) провоева́ть;

п. тры гады́ — провоева́ть три го́да;

2. разг. (издержать на военные нужды) провоева́ть;

п. усе́ гро́шы — провоева́ть все де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

drain1 [dreɪn] n.

1. вадасцёк

2. pl. drains каналіза́цыя

go down the drain BrE, infml быць ма́рна стра́чаным;

throw money down the drain кі́даць гро́шы на ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coinage [ˈkɔɪnɪdʒ] n.

1. чака́нка (манет); мане́тная сістэ́ма;

decimal coinage дзесятко́вая мане́тная сістэ́ма

2. металі́чныя гро́шы

3. ling. стварэ́нне но́вых слоў і вы́разаў;

words of modern coinage неалагі́змы, наватво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

come down

а) зыхо́дзіць; зьяжджа́ць, зла́зіць

б) перадава́цца, перахо́дзіць з пакале́ньня ў пакале́ньне (па трады́цыі)

в) стра́ціць ра́нг, стано́вішча, гро́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

далічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што і без дап.

1. Скончыць лічэнне чаго‑н.; злічыць, пералічыць да якога‑н. ліку. Далічыць грошы. Далічыць да тысячы.

2. (звычайна з адмоўем). Разм. Тое, што і далічыцца. Вярнуўшыся з дальніх этапных дарог, Мы шмат каго з нас не далічым... Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)