housing [ˈhaʊzɪŋ] n.

1. жыллё, жыллёвыя ўмо́вы;

the housing shortage недахо́п жылля́

2. жыллёвае будаўні́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жыллё, -я́, н.

1. Месца, дзе жывуць людзі; населенае месца.

Недалёка ад жылля.

2. Памяшканне (дом, хата, пакой і інш.), у якім хто-н. жыве.

Атрымаць ж.

Будаваць ж.

|| прым. жыллёвы, -ая, -ае.

Жыллёвыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гігіе́на, -ы, ж.

1. Раздзел медыцыны, які вывучае ўмовы захавання здароўя.

2. Сістэма мер, накіраваная на падтрыманне здароўя, папярэджанне захворванняў.

Г. працы.

Г. харчавання.

Асабістая г.

Г. лесу.

Г. водных басейнаў.

|| прым. гігіені́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрыя́льны, -ая, -ае.

1. Які спрыяе, дапамагае чаму-н., карысны для чаго-н.

Спрыяльныя ўмовы.

С. клімат.

2. Добразычлівы, які прыхільна ставіцца да іншых, спрыяе ім у чым-н.

Спрыяльныя адносіны.

|| наз. спрыя́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарма́льны normál, Normál-; üblich (звычны);

нарма́льныя ўмо́вы übliche Bedíngungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ідэа́льны в разн. знач. идеа́льный;

і. свет — идеа́льный мир;

~ныя ўмо́вы — идеа́льные усло́вия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незвыча́йны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца сярод іншых; выключны; надзвычайны.

Незвычайная прыгажосць.

2. Не такі, як звычайна, як заўсёды; асаблівы.

Н. дзень.

3. Такі, да якога яшчэ не прывыклі; непрывычны.

Незвычайныя ўмовы.

|| наз. незвыча́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

salubrity

[səˈlu:brəti]

n.

1) мо́цнае здаро́ўе

2) спрыя́льныя для здаро́ўя ўмо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цярпі́мы, -ая, -ае.

1. Такі, які можна цярпець, з якім можна мірыцца.

Цярпімыя ўмовы жыцця.

2. Які ўмее мірыцца з кім-, чым-н.; памяркоўны.

Цярпімыя адносіны да чаго-н.

|| наз. цярпі́масць, -і, ж.

Ц. да чужых выказванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палеагеагра́фія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае фізіка-геаграфічныя ўмовы Зямлі ў старажытныя геалагічныя эпохі; раздзел гістарычнай геалогіі.

[Ад грэч. palaios — старажытны і geōgraphia — землеапісанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)