палеагеагра́фія, ‑і,
Навука, якая вывучае фізіка-геаграфічныя ўмовы Зямлі ў старажытныя геалагічныя эпохі; раздзел гістарычнай геалогіі.
[Ад грэч. palaios — старажытны і geōgraphia — землеапісанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)