los, ~u

м.

1. лёс, доля;

gorzki los — горкая доля;

ironia ~u — іронія лёсу;

jego ~y się ważą — вырашаецца ягоны лёс;

2. жэрабя;

ciągnąć ~y — цягнуць жэрабя;

3. латарэйны білет;

cięgnienie ~ów — тыраж (латарэі);

pełny los — выйгрышны білет;

pusty los — білет без выйгрышу;

na los szczęścia — на ўдачу; на шчасце;

masz ci los! — вось табе і на!; вось табе маеш!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

while

[hwaɪl]

1.

n.

час -у m., адрэ́зак ча́су

a long while — до́ўга

in a little while — неўзаба́ве

a little while ago — няда́ўна

for a while — на не́йкі час

2.

conj.

1) тады́ як; калі́, паку́ль

While I was speaking, he said nothing — Калі́ я гавары́ў, ён нічо́га не каза́ў

2) хоць

While I like the color of your hat, I do not like its shape — Хоць мне падаба́ецца ко́лер твайго́ капелюша́, не падаба́ецца мне яго́ны фасо́н

- while away time

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trial

[traɪl]

1.

n.

1) судо́вы працэ́с

2) выпрабава́ньне n.

He gave the machine another trial — Ён вы́прабаваў машы́ну яшчэ́ раз

3) выпрабава́ньні, ця́жкасьці pl.

She went through severe trials — Яна́ прайшла́ праз цяжкі́я выпрабава́ньні

His son is a great trial to him — Яго́ны сын — адно няшча́сьце для яго́

4) спро́ба f.; вы́сілак -ку m., намага́ньне n.

2.

adj.

1) выпрабава́льны

a trial model — выпрабава́льная мадэ́ль

a trial employee — працаўні́к узя́ты на выпрабава́льны тэ́рмін

2) судо́вы

trial testimony — сьве́дчаньне ў судзе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accord

[əˈkɔrd]

1.

v.i.

быць у зго́дзе, згаджа́цца, пагаджа́цца

His account of the accident accords with yours — Яго́ны раска́з пра вы́падак згаджа́ецца з тваі́м

2.

v.t.

удзяля́ць; выка́зваць

to accord praise for good work — вы́казаць пахвалу́ за до́брую пра́цу

3.

n.

1) зго́да f.; сула́дзьдзе n., сула́днасьць; сугу́чнасьць, гармо́нія f.

2) умо́ва, дамо́ва f. пагадне́ньне n.

an accord with France — умо́ва з Фра́нцыяй

3) Law дабраахво́тнае пагадне́ньне m.

4) гармо́нія f., сула́дзьдзе ко́лераў або́ то́наў

- in accord

- of one’s own accord

- with one accord

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

total

[ˈtoʊtəl]

1.

adj.

1) агу́льны, уве́сь

the total cost of the house and land — агу́льны кошт до́му й зямлі́

2) по́ўны

a total failure — по́ўная няўда́ча

total darkness — по́ўная це́мра; це́мра, хоць во́ка вы́калі

2.

n.

агу́льная ко́лькасьць, су́ма f., вы́нік -у m.

3.

v.t.

1) дадава́ць, падсумо́ўваць

Total that column of figures — Падсуму́й уве́сь слупо́к

2) склада́ць су́му

The money spent on food totals his entire salary — Гро́шы вы́даткаваныя на е́жу склада́юць уве́сь яго́ны заро́бак

3) informal по́ўнасьцю разьбіва́ць, зьнішча́ць

He totaled his car in an accident — Ён ушчэ́нт разьбі́ў сваю́ машы́ну ў ава́рыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

another

[əˈnʌðər]

1.

adj.

1) і́ншы

That is quite another matter — Гэ́та зусі́м і́ншая спра́ва

another time — і́ншым ра́зам

2) яшчэ́ адзі́н

Have another glass of milk — Вы́пі яшчэ́ адну́ шкля́нку малака́

in another five minutes — за які́я пяць міну́т

3) другі́

another Kupala — другі́ Купа́ла

2.

pron.

1) яшчэ́ адзі́н, і́ншы, другі́

His father was a poet, and he is another — Яго́ны ба́цька быў паэ́там, а ён — яшчэ́ адзі́н

2) і́ншы

I don’t like this book, give me another — Мне не падаба́ецца гэ́тая кні́га, да́йце мне і́ншую

- one after another

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chance

[tʃæns]

1.

n.

1) наго́да f., шанс, ша́нец -цу m.

it’s his last chance — Гэ́та яго́ны апо́шні ша́нец

2) магчы́масьць, праўдападо́бнасьць f.

3) лёс -у m., уда́ча f., шча́сьце n.

4) здарэ́ньне n., вы́падак -ку m.

5) ры́зыка f., аза́рт -у m.

to take a chance — рызыкава́ць

2.

v.

1) зда́рыцца выпадко́ва

I chanced to meet an old friend today — Я выпадко́ва спатка́ў сёньня старо́га ся́бру

2) выпадко́ва даве́дацца

He chanced to know — Ён выпадко́ва даве́даўся

3.

adj.

выпадко́вы

a chance visit — выпадко́вы візы́т

- by chance

- chance upon

- on the chance

- stand a chance

- the chances are

- the main chance

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

very

[ˈveri]

1.

adv.

1) на́дта, ве́льмі

very hot — на́дта гара́чы

2) дакла́дна

in the very same place — дакла́дна на тым са́мым ме́сцы

2.

adj.

1) то́й са́мы

The very people who used to love her now hate her — Ты́я са́мыя лю́дзі, што не́калі яе́ любі́лі, цяпе́р ненавідзяць яе́

2) сам, са́мы

The very thought of blood makes her sick — Ад само́е ду́мкі пра кроў ёй ро́біцца бла́га

He was caught in the very act of stealing — Яго́ злаві́лі на са́мым учы́нку крадзяжу́

3) на́ват

The very look betrayed him — На́ват яго́ны вы́гляд выдава́ў яго́

4) якра́з то́е

The very thing I need — Якра́з то́е, што мне трэ́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ва́дзіць, ‑дзіць; безас. незак. (часцей з адмоўем).

Разм. Шкодзіць, перашкаджаць. [Паўлюк Трус] трохі своеасабліва вымаўляў «р», але гэта не толькі не вадзіла, а рабіла чытанне яшчэ прыемнейшым. Лужанін.

•••

Не вадзіць — так і трэба; не шкодзіць.

вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.

1. каго. Накіроўваць хаду каго‑н., памагаць ісці. Вадзіць дзіця за руку. Вадзіць хворага. □ Мы вадзілі коней у лес, у такое месца, куды не вельмі хто трапляў. Кулакоўскі. // Хадзіць з кім‑н., паказваючы яму што‑н. [Дзядок:] — Учора зяць з дачкой вадзілі мяне ў тэатр. Корбан. // каго-што. Хадзіць на чале каго‑, чаго‑н., кіраваць; узначальваць. Вадзіць полк у атаку. // Разм. Прыводзіць з сабою каго‑н. Вадзіць сяброў да сябе ў хату. // Даглядаць, ахоўваць (пра птушак, звяроў). Вадзіць куранят. // Прымушаць хадзіць з сабою. Тады цыганы ў горадзе Смаргоні абучалі мядзведзяў розным фокусам, пасля чаго вадзілі іх па гарадах. Бядуля.

2. што. Кіраваць рухам самаходнай машыны. Вадзіць камбайн. Вадзіць цягнікі.

3. чым па чым. Рухаць чым‑н. па паверхні чаго‑н. Вадзіць алоўкам па карце. □ Настаўнік зняў са сцяны скрыпку, настроіў сяк-так струны і пачаў вадзіць па іх смыкам. Колас. Сеецца, дрыжыць мрок. Здаецца, чуваць, як нехта ўгары водзіць далонню па шурпатым палатне. Пташнікаў. // чым. Рухаць, перамяшчаючы з аднаго боку ў другі. Лаўніцкі, гартаючы кнігу, хутка вадзіў вачыма па старонках, час ад часу спыняўся і нешта запісваў у блакнот. Шахавец. Не хапаючыся, не высільваючыся, ашчадна трацячы сілы, мерным, спрактыкаваным рухам вадзіў.. [Васіль] касою. Мележ.

4. што, з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу і пад.). Вадзіць блізкае знаёмства. □ Да яго [земляка] зайшоў на службу, У ягоны кабінет: Як-ніяк — вадзілі дружбу Многа зім і многа лет. Бялевіч.

5. пераважна безас. каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе. Машыну пачало вадзіць на мокрай дарозе. □ Ішоў.. [малады чалавек] так павольна і так яго вадзіла ў бакі, што льга было думаць, што ён некалькі тыдняў нічога ў рот не браў. Чорны.

6. Кіраваць гульнямі, танцамі. Вечарынкі-карагоды Пад баян вадзіла ты. А. Александровіч.

•••

Вадзіць дзяды — драмаць, седзячы спаць.

Вадзіць за нос — абяцаць і не выконваць, уводзіць у зман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сце́рці, сатру, сатрэш, сатрэ; сатром, сатраце; пр. сцёр, сцерла; зак., што.

1. Тручы, зняць, счысціць што‑н. з паверхні; выцерці. Сцерці пыл са стала. □ Далонь лягла на халоднае шкло і сцерла лёгкую пару, што асела на ім. Савіцкі. Сцерці ржу з вінтоўкі .. не было чым. Кулакоўскі. Алесь скамянеў, а .. [Зіна] ўжо з-за брамкі весела крыкнула: — Не забудзьце памаду сцерці! Шыцік. // Сціраючы што‑н., зрабіць чыстым. Сцерла [Жэнька] стол, узяла ляльку Ганульку і выйшла з Петрыкам на руках на вуліцу. Крапіва. Галіна сцерла рукой лаву, прысела, паклала на стол сумачку, пасунула яе далей. Пташнікаў. // Выціраючы, саскрэбваючы, знішчыць (што‑н. напісанае, намаляванае і пад.). Дошка ў класе вісела на ранейшым месцы. З яе толькі сцерлі непрывычнае для нас рашэнне задачы па геаметрыі. Навуменка. Слоў на рэйхстагу не сцерці! Мы помнім пажар ягоны. Дарма пагражаюць смерцю Смертнікі хіжага Бона. Вялюгін. // перан. Знішчыць, згладзіць. Дзе ж вы, мае вясёлыя сябры? Як многа вас загінула дачасна .. Памяці аб вас З душы маёй ні выпаліць, ні сцерці. Глебка. Боль у сэрцы і час не сцёр. Стук у дзверы — маці павернецца. За жыццё — аддала б жыццё, Толькі сын хай дадому вернецца. Тармола.

2. Трэннем, дотыкам пашкодзіць скуру або верхні пласт чаго‑н. [Грэчка:] — Эх, усю нагу сцёр рубец. Мележ.

3. Тручы, раздрабніць, ператварыць у аднародную масу. Сцерці тытунь на парашок.

4. Трэннем апрацаваць (пра лён). Трэба было скарэй сцерці гэты лён, каб аслабаніць ток. Чарнышэвіч.

5. перан. Патраціць, змарнаваць без карысці час. Тады .. [Макар] і пайшоў за Ёсіпам, адбіўся ад калгаса, далей увайшло ў звычку туляцца. Гады сцёр, нічога не нажыўшы... Дуброўскі.

•••

Сцерці (змесці) з (твару) зямлі — вынішчыць, знішчыць. І Сцёпка яшчэ больш грозна блісне вачыма і зробіць намеры сцерці .. [Алёнку] з твару зямлі, пасля чаго імчыцца далей. Колас. Захопнікі прыйшлі ў маю краіну, Жадаючы з зямлі народ наш сцерці. Аўрамчык.

Сцерці на парашок — расправіцца з кім‑н. [Фашысты да абаронцаў крэпасці:] — Даём вам дванаццаць гадзін, — гучала над крэпасцю пагрозлівае папярэджання — Калі будзеце супраціўляцца, сатром усіх на парашок. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)