папле́ціна ж., плотн. то́нкая жердь, при по́мощи кото́рой закрепля́ется соло́ма на кры́ше

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́ўка ж.

1. (на жидкости) пе́нка, плёнка;

2. (тонкая кожица) плева́, плёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басто́н, -а і -у, м.

1. -у. Тонкая шарсцяная тканіна.

Касцюм з бастону.

2. -а. Парны танец павольнага тэмпу.

Танцаваць б.

|| прым. басто́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. зб. Тонкая драўляная дошчачка для крыцця даху або для абівання сцен пад тынкоўку.

2. мн. -і, -нак. Кожная з такіх дошчачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tissue paper

то́нкая, мякка́я папе́ра; папіро́сная папе́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

баты́ст, ‑у, М ‑спе, м.

Тонкая паўпразрыстая тканіна з ільняной або баваўнянай пражы.

[Фр. batiste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая палоса з якога-н. цвёрдага матэрыялу.

Жалезная п.

|| памянш. пласці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. пласці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плюр, ‑у, м.

Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

[Фр. pelure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ало́вак, ало́ўка, мн. ало́ўкі, ало́ўкаў, м.

Прылада для пісьма, малявання, чарчэння — тонкая палачка графіту або сухой фарбы ў драўлянай, пластыкавай, металічнай і інш. абалонцы.

Каляровыя алоўкі.

|| прым. ало́ўкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяро́вачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да вяроўка; невялікая тонкая вяроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)