плюр, ‑у, м.
Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.
[Фр. pelure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)